متاسفانه با اتکا به نظرات و امتیاز این نمایش رو دیدم، هرچی جلوتر میرفت کاملا متعجب میشدم که اینهمه امتیاز و تعریف و تمجید و شلوغی و مبلغ بالاتر بلیط دقیقا به چه علتی بوده؟ که متاسفانه خیلی دیر متوجه شدم دلیلش حضور یک خواننده نسبتا پرطرفدار در نسل جدید به عنوان بازیگر در نمایش بوده و اشتباه کردم که به این موضوع دقت نکرده بودم، چون معلومه که طرفداران یک خواننده چه اون نمایش خوب باشه چه نباشه در هر حال چندبار میان و از روی علاقه هم احتمالا امتیازش رو بالا میبرن.
کلیت قصه جالب بود اما به نظر من طنز نمایش تماما کلیشه بود، مثل نمایش هایی که با اشاره غیر مستقیم به فحش های رکیک و موضوعات نخ نما شده ی اینستاگرام قصد دارن مخاطب رو به خنده بندازن. در مورد بازی، نقش سرباز واقعا انرژی صرف کرد ولی باقی بازیگران به شکلی بی برنامه و کلیشه ای دیالوگ میکردن، انگار از حمایت مخاطب خیالشون راحت بود و خیلی فشار به خودشون نمیاوردن تا بازی ویژه ای ارائه بدن. البته که احتمالا نمایشنامه ضعیف اصلا اجازه ی فشار بیشتری هم نمیداد.. چون برای این محتوا توانایی انجام یکسری لات بازی کافی بود..
اگر صرفا بخاطر خواننده مورد علاقه تون قراره به این نمایش برید و یا به طنزهای تکراری و این سبکی علاقه دارید و راحت میخندید این نمایش براتون مفیده، ولی اگر اهل دیدن نمایش با کیفیتید و به طنزی که خلاق باشه میخندید توصیه ش نمیکنم، بنده حقیقتا پشیمونم از وقتی که صرف کردم و اگر شرایط صندلی ها فشرده نبود و فضا طوری بود که تمرکز بازیگران بهم نمیخورد اواسطش میرفتم. گرچه نظم سالن هم خیلی بد بود. امیدوارم تیم نمایش فارغ از تعریف ها که اکثرا مرتبط با جناب رهام از ماکان بند هست، این نظر رو به عنوان یک نقد سازنده برای کار های بعدیشون در نظر بگیرن و مخاطبان هم انقدر هیجانی نظر ننویسن که این بهترین تئاتر دنیا بود و ده بار میخوام برم..!!!