تئاتر رفتن برای من یک تفریح دوست داشتنی محسوب می شود و انتخاب به تماشا نشستن یک تئاتر همانند تئاتر چهار دقیقه همیشه برایم همراه بود با خواندن دیدگاه ها و شنیدن نظر آنان که تئاتر را دیده اند به علاوه ی کارگردان و نویسنده و بازیگران آن.
در نقدهایی که از این تئاتر خواندم طراحی صحنه ی ساده ی آن و توجه نکردن به موسیقی آن چیزی بود که باعث شد تا بر آن شوم نظرم را در اینجا بنویسم.
تئاتری که امشب به تماشای آن نشستم فراتر از سطح انتظارم از یک تئاتر بود،
چهار دقیقه نه تنها یک تئاتر بلکه گویای روانکاوی عمیقی از یک جلسه روانکاوی بسیار عمیق در صحنه ای نه آنچنان ساده که در نظرها خواندم، بود.
صحنه ی طراحی شده طبق آنچه همراهم در این تئاتر برایم بازگو کرد دقیقا آن چیزی بود که در جلسات روانکاوی از آن برای درمان استفاده می شود، شن درمانی، یک جعبه ی پر از شن با المان هایی کوچک جهت ترسیم و بازسازی وقایع و موقعیت ها.
موسیقی فوق العاده ای که از ابتدای تئاتر با صدای آوا آغاز شد و مرا در شهر زیبای استانبول غرق کرد تا آنجا که خواهر آوا در دنیایی بین خیال و واقعیت با کفش های پاشنه بلندش دورتا دور جعبه قدم می گذاشت و مرا وادار به یادآوری چهار دقیقه های زندگی ... دیدن ادامه ›› خودم می کرد.
بقیه نکات قابل توجه ازجمله بازی خوب سرکار خانم دهقان و دیالوگ های پرمفهوم و عمیق نوشته ی سرکار خانم ثمینی آن چیزی بود که سایرین هم در نظراتشان به آن اشاره کرده بودند.
با سپاس از همه ی عوامل سازنده ی این تئاتر فوق العاده :)
نگذاریم خاطراتمان برایمان تبدیل به خطر شوند.