تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:33:56
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
از این زیاد ناراحت نیستم که عین جملات من رو تو محتوای پستتون نوشتید بدون اینکه یک رفرنس خشک و خالی بدید (در حالی که بنده کم و بیش یک ماه رو صرف تحقیق راجع به این فیلم و نوشتن مقاله هام کرده بودم)، اما خیلی ناراحتم از این که پوستر گرافیست بی نوایی رو به منظور تبلیغ اکران این فیلم _که به هر حال یک فعالیت اقتصادی و منفعت دار هست_ هر جور خواستید تغییر و تحول دادید و استفاده کردید، بدون اینکه اسمی ازش ببرید. یک ارجاع ساده به مالک اثر واقعن جای دوری نمیره. حالا بماند فیلمی که اکران می کنید کجا و اصل فیلم کجا...
ما بچه های سینما باید هوای همدیگه رو داشته باشیم، نه اینکه کار های همو بی منت کنیم.
ما بچه های سینما باید هوای همدیگه رو داشته باشیم، نه اینکه کار های همو بی منت کنیم.
Sina Ghasemi (loveiscool)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۶ فروردین ۱۳۹۲
حداقل اسم بازیگر ها و شخصیت های فیلم رو درست می نوشتید.
۰۷ مرداد ۱۳۹۷
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
فریادی در چاه در فصل سکوت
(مروری بر نمایش چاه به کارگردانی عباس ابوالحسنی)
«_ هیچ کس به خاطر خودش نمی خواد بمیره.
_ ولی همه بخاطر خودشون زندگی می کنند.
_ تو زندگی من بودی.
_ من بخاطر زندگی تو مردم.»
نمایش «چاه» پس از نه ماه تلاش بازیگران و گروه پشت صحنه ی عباس ابوالحسنی اینک متولد شده و بر صحنه ی تماشاخانه ی ابوالحسنی واقع در شهر ... دیدن ادامه ›› بابل در حال اجراست. متن این نمایش توسط علیرضا توانا نوشته شده و مدتی پیش تر به کارگردانی سعید زین العابدینی بر صحنه رفته بود. اما اینک، به همت و ایده ی تازه تر آقای ابوالحسنی، و با بازی فوق العاده ی بازیگرانی جوان چون افسون نامداری، محسن خسروی پور، و اهورا گل عموپور مجددن بر صحنه رفته است. ویژگی خاص و بکر این اجرای مجدد، اجرای دو زبانه و همزمان این نمایش به انگلیسی و فارسی است. این نمایش هر روز در دو سانس، نخست به زبان انگلیسی، و سپس فارسی، به مدت یک ماه اجرا می شود. اجرای یک نمایش به دو زبان، آن هم همزمان، اتفاقی نادر در کشور ماست. این نکته نشان دهنده ی برنامه ریزی آقای ابوالحسنی برای بردن این نمایش به صحنه های بزرگ تر و بین المللی است.
چاه روایتگر زندگی محکوم به ویرانی دو عاشق است. شخصیت های این نمایش، خلیل و مریم زوجی جوان از قشر روشنفکر جامعه اند. خلیل نویسنده، شاعر، و معلمی است که بخاطر فعالیت های اجتماعی، و مبارزه برای آزادی و برابری همه ی مردم، درگیر قضایایی می شود که نتیجه اش حبس، شکنجه، و نابودی او به دست حاکمانی ست که هیچ سهمی جز سکوت و بزدلی به «رعایایشان» نمی دهند. مریم، همسر، عشق زندگی، و الهام بخش آثار خلیل در تمام مراحل زندگی او پا به پایش درد می کشد، مکافات فعالیت های اجتماعی او را به دوش می کشد، و چون ستونی محکم تعادل زندگی پرآشوبشان را حفظ می کند. او تنها زمانی می شکند و در هم فرو می ریزد که خبر دروغین اعدام خلیل را از رسانه های «اربابان» می شنود. سقوط این دو معشوق در مغاک با سفر و حبس خلیل آغاز می شود، و با غرق شدن مریم در چاه پس از شنیدن خبر اعدام پایان می یابد. خلیل که پس از آزادی موقت و پی بردن به خودکشی مریم تبدیل به پوسته یی تهی و خالی از میل به زندگی می شود، بر لبه ی همان چاهی که قتلگاه مریم بوده، زندگی خودش را پایان می دهد. چاهی که زمانی ابزار تمثیل های خلیل بود، چاهی که در آن خلیل درد قشر مظلوم را می دید، و در ورایش همچنین بهشت آرمانی اش را. همان جایی که حالا در انتهایش در حیاطی پوشیده از برگ های پاییز، با دو نیمکت و یک تاب، مریم و خلیل را در حال مرور ابدی خاطرات تلخ و شیرینشان می بینیم.
چاه شاید افسوسی باشد برای عشق از دست رفته _تنها چیزی که به زندگی پوچ انسان معنا می دهد_ وقتی خلیل می گوید «هیچی غیر از تو، غیر از عشق تو مهم نبود ... افسوس می خوردم که چرا همه ی شعرام عاشقانه نبود.» و همچنین مرثیه یی برای آرزوی ها و شوق های سوخته و تلف شده. ولی همچنین فریادی است در ستایش همه ی آزادی خواهانی که در برابر ظلم سکوت نکرده اند. عنصر چاه در این نمایش نمادی است برای تنهایی؛ تنهایی یوسف در قعر چاه برادران خائنش، یا تنهایی علی وقتی از نبود گوش شنوا در چاه فریاد می زد، و یا مظلومیت و تنهایی مریم و خلیل با غرق شدنشان در ژرفای چاهی که در آن رویای آزادی، عدالت، عشق، و زندگی را می دیدند.
چاه قطعن یک اثر موفق است. در فصل سکوت، نمایشی به صحنه رفته که از درد های قشر تحصیل کرده و فرهنگی جامعه سخن می گوید. در روزگاری که درد را تنها درد فقر مادی، گرسنگی، و سفره ی خالی می بینند (که حتا در همان یکی به نعل می زنند و یکی به میخ) نمایشی برپا شده که از درد فقر فرهنگی، نابرابری، و عدم آزادی سخن می گوید. تماشای این اثر برای من، مرهمی خنک بود بر همه ی درد ها و زخم های کهنه. دیدن چاه را پیشنهاد نمی کنم، بلکه آن را برای «کسانی که می اندیشند» ضروری می دانم.
(مروری بر نمایش چاه به کارگردانی عباس ابوالحسنی)
«_ هیچ کس به خاطر خودش نمی خواد بمیره.
_ ولی همه بخاطر خودشون زندگی می کنند.
_ تو زندگی من بودی.
_ من بخاطر زندگی تو مردم.»
نمایش «چاه» پس از نه ماه تلاش بازیگران و گروه پشت صحنه ی عباس ابوالحسنی اینک متولد شده و بر صحنه ی تماشاخانه ی ابوالحسنی واقع در شهر ... دیدن ادامه ›› بابل در حال اجراست. متن این نمایش توسط علیرضا توانا نوشته شده و مدتی پیش تر به کارگردانی سعید زین العابدینی بر صحنه رفته بود. اما اینک، به همت و ایده ی تازه تر آقای ابوالحسنی، و با بازی فوق العاده ی بازیگرانی جوان چون افسون نامداری، محسن خسروی پور، و اهورا گل عموپور مجددن بر صحنه رفته است. ویژگی خاص و بکر این اجرای مجدد، اجرای دو زبانه و همزمان این نمایش به انگلیسی و فارسی است. این نمایش هر روز در دو سانس، نخست به زبان انگلیسی، و سپس فارسی، به مدت یک ماه اجرا می شود. اجرای یک نمایش به دو زبان، آن هم همزمان، اتفاقی نادر در کشور ماست. این نکته نشان دهنده ی برنامه ریزی آقای ابوالحسنی برای بردن این نمایش به صحنه های بزرگ تر و بین المللی است.
چاه روایتگر زندگی محکوم به ویرانی دو عاشق است. شخصیت های این نمایش، خلیل و مریم زوجی جوان از قشر روشنفکر جامعه اند. خلیل نویسنده، شاعر، و معلمی است که بخاطر فعالیت های اجتماعی، و مبارزه برای آزادی و برابری همه ی مردم، درگیر قضایایی می شود که نتیجه اش حبس، شکنجه، و نابودی او به دست حاکمانی ست که هیچ سهمی جز سکوت و بزدلی به «رعایایشان» نمی دهند. مریم، همسر، عشق زندگی، و الهام بخش آثار خلیل در تمام مراحل زندگی او پا به پایش درد می کشد، مکافات فعالیت های اجتماعی او را به دوش می کشد، و چون ستونی محکم تعادل زندگی پرآشوبشان را حفظ می کند. او تنها زمانی می شکند و در هم فرو می ریزد که خبر دروغین اعدام خلیل را از رسانه های «اربابان» می شنود. سقوط این دو معشوق در مغاک با سفر و حبس خلیل آغاز می شود، و با غرق شدن مریم در چاه پس از شنیدن خبر اعدام پایان می یابد. خلیل که پس از آزادی موقت و پی بردن به خودکشی مریم تبدیل به پوسته یی تهی و خالی از میل به زندگی می شود، بر لبه ی همان چاهی که قتلگاه مریم بوده، زندگی خودش را پایان می دهد. چاهی که زمانی ابزار تمثیل های خلیل بود، چاهی که در آن خلیل درد قشر مظلوم را می دید، و در ورایش همچنین بهشت آرمانی اش را. همان جایی که حالا در انتهایش در حیاطی پوشیده از برگ های پاییز، با دو نیمکت و یک تاب، مریم و خلیل را در حال مرور ابدی خاطرات تلخ و شیرینشان می بینیم.
چاه شاید افسوسی باشد برای عشق از دست رفته _تنها چیزی که به زندگی پوچ انسان معنا می دهد_ وقتی خلیل می گوید «هیچی غیر از تو، غیر از عشق تو مهم نبود ... افسوس می خوردم که چرا همه ی شعرام عاشقانه نبود.» و همچنین مرثیه یی برای آرزوی ها و شوق های سوخته و تلف شده. ولی همچنین فریادی است در ستایش همه ی آزادی خواهانی که در برابر ظلم سکوت نکرده اند. عنصر چاه در این نمایش نمادی است برای تنهایی؛ تنهایی یوسف در قعر چاه برادران خائنش، یا تنهایی علی وقتی از نبود گوش شنوا در چاه فریاد می زد، و یا مظلومیت و تنهایی مریم و خلیل با غرق شدنشان در ژرفای چاهی که در آن رویای آزادی، عدالت، عشق، و زندگی را می دیدند.
چاه قطعن یک اثر موفق است. در فصل سکوت، نمایشی به صحنه رفته که از درد های قشر تحصیل کرده و فرهنگی جامعه سخن می گوید. در روزگاری که درد را تنها درد فقر مادی، گرسنگی، و سفره ی خالی می بینند (که حتا در همان یکی به نعل می زنند و یکی به میخ) نمایشی برپا شده که از درد فقر فرهنگی، نابرابری، و عدم آزادی سخن می گوید. تماشای این اثر برای من، مرهمی خنک بود بر همه ی درد ها و زخم های کهنه. دیدن چاه را پیشنهاد نمی کنم، بلکه آن را برای «کسانی که می اندیشند» ضروری می دانم.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بنده یه بلیت اضافی برای اجرای جمعه 14 ام دارم. اگر کسی متقاضی باشه واگذار می کنم. صندلیش هم جای خوبیه_ شماره ی 59 ردیف دوم.
لطفن با این شماره ها تماس بگیرید: 09366489653 یا 09398705171
لطفن با این شماره ها تماس بگیرید: 09366489653 یا 09398705171
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۷۶,۰۰۰ نفر
+۲۶,۸۷۰ برنامه
+۷,۸۴۲,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۲۴۷ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
