اگه برای شما هم این سوال مطرحه که چرا باید زندگی کرد و «اخرش که چی» و احتمالا یا جوابی براش پیدا نمیکنید و یا جواباتون در گذر زمان تغییر میکنن، پیشنهاد میکنم این نمایش رو ببینید؛ احتمالا باز هم جواب سرراستی پیدا نمیکنین ولی با دیدن آدمهای دیگه ای که به این سوال فکر میکنن و این احساس رو با این کیفیت نمایش میدن حس بهتری بهتون دست میده و اگه مثل من خوش شانس باشین احساس «سبکی» میکنین.

موسیقی املی رو با توجه به نزدیکی مضمونی دو اثر، بازیهای خوب و هماهنگ بازیگران و متن بسیار قوی کار رو دوست داشتم.
دمتون گرم و خسته نباشید.

پ.ن: نمایش سروقت شروع شد ولی متاسفانه بعد از شروع چند تماشاگر وارد سالن شدند. بعدش گوشی یکیشون زنگ زد اونم جواب داد؛ بعدشم در حال صحبت کردن از سالن رفت بیرون و در رو پشت سرش نبست (باور کنید این اتفاقا تو سالن نمایش زنده اتفاق افتاد!!)