با تمام وجودم از این‌نمایش لذت بردم و درش غرق شدم؛ در صداها، لحن‌ها، حالت‌ها و بیش از همه، “حرف‌ها” و مفهوم‌هایی که در این‌مدت کوتاه بینشون شناور بودم.
گره‌خوردگی و درهم‌تنیدگی‌ای که بین تک‌به‌تک کلمه‌هایی که در این‌اجرا ازشون گفته می‌شد و قصّه‌ی جاری روی صحنه، اول از همه از قلم کاموی بزرگوار و بعد هم از کار‌درستی عوامل این‌ تئاترِ به‌یاد‌ماندنی می‌جوشه. از فردیت درستی که هر‌بازیگر در نقشش به دست آورده بود و حتی سادگی صحنه که به نظر من نقطه‌ی قوتی بود.