کار ارزشمند و پر زحمتی بسته شده است، نور پردازی فکر شده، استفاده از جای جای صحنه، عمق و جلو و گردش میزانسن در نقاط مختلف، تنوع بصری، و همه فراز و فرود های از ویژگی هاییست که این اثر رو نمایشی تر کرده! اثر علاوه بر پیشبرد داستان و قصه گویی سعی دارد از همه ظرفیت های صحنه استفاده کند. استفاده از سازهای موسیق غیر مرتبط هرچند عجیب است و تافته جدا بافته به نظر میرسد اما در ایجاد فضا اثر گذار است. در کل این اثر هرچند نقدهایی بر ان وارد می باشد اما ارزش وقت گذاشتن و تماشا را دارد و امید است که پس از شرایط کرونایی دوباره امکان اجرایش فراهم شود! خدا قوت به این گروه

اثر در خدمت روایت داستان بوده و به جز جلو عقب شدن بازیگران در صحنه حاوی میزان سن پیچیده ای نیست! دکور بیخود و بی جهت شلوغ نیست و قصد ندارد به طور کلیشه ای فضای یک اثر یا منطقه قدیمی را برای مخاطب بسازد، این جسارت کارگردان ستودنی است. پایان بندی این اثر کامل به نظر نمیرسد اما در کل بازی ها و کارگردانی و هدایت بازیگران در جای جای صحنه جای تشکر و قدردانی از صاحب اثر و عوامل را دارد.

آنچه که در نمایش تعزیه حائز اهمیت است اسفاده درست و کامل اشقیا و اولیا از دستگاه صوتی و همچنین حنجره می باشد، که جای کار دارد در سایر موارد در تعزیه ما به دنبال خلاقیت های کارگردانی نیستیم چرا که ماهیت این سبک نمایش نه در خلاقیت کارگردان یا معین البکا بلکه در نحوه و سبک صحنه گردانی و ایجاد فراز و فرود های نمایشی است در این اثر صاحب اثر قطعه خوبس رابرای کار انتخاب کرده است که به لحاظ ریتمیک و همچنین احساسی و به لحاظ اکت دارای فراز و فرودهای خوبی می باشد. چند صحنه رزم و اعتدال بین نقش خوانی اشقیا و اولیا در این قسمت اثر مشهود است. نکته دیگر این که از دیرباز در تعزیه کمتر از زنان استفاده میشده به طوری که حتی زنانه پوشی از قدیم مرسوم بوده و نقش زنان رو هم مردان زنانه پوش ایفا میکردند. اگر این را یکی از ویژگی های تعزیه بر شماریم، رعایت این قضیه حائز اهمیت می شود. اما اگر این ویژگی زا اصالت تعزیه در نظر نگیریم، اگر شرایط اجتماعی اجازه دهد بدعت و اسفاده نابه جایی نیست. و باعث پر رنگ شدن حضور زنان در تعزیه نیز می گردد. خدا قوت به دست اندر کاران این اثر که اسمشون هم درج نشده.

این اثر متکی بر بازی بازیگر است، به لحاظ میزان سن تحرک انچنانی وجود ندارد و از صحنه استفاده خاصی نمیشه، بازی بازیگر هم منوط به دیالوگ و احساس و اکت صورت هست، به همین جهت هم از قاب و دوربین با کادر بسته درش استفاده شده که حرکت دوربین از حرکت بازیگر بیشتره، در کل این اثر مونولوگ می توانست از صحنه، میزان سن، نور، موسیقی و صدا برای نزدیک تر شدن به کار صحنه ای استفاده بیشتری بکنه! عوامل کار خسته نباشند

خیلی خوب شد که بعد از مدت ها بلاخره تونستیم به نمایش یه کار صحنه ای خوب بشینیم، عمولاوروف میتونه شروع خوبی برای بازگشایی سالن ها باشه، نقطه قوت اثر نمایشنامه جالب و جذاب و پر معنای اثر هست که علاوه بر روایت تاریخی در موقعیت سیاسی و اجتماعی جالب و قابل تاملی هم روی صحنه میره، صحنه چندان پیچیده طراحی نشده و نخواسته که توجه تماشاگران رو بیش از اندازه به خودش جلب کنه تا توجه مخاطب از پیام متن و نمایشنامه دور بشه، اما همین سادگی و خلوتی دکور از نظر ترکیب رنگی و تشابهی که با رنگ لباس کارکتر ها داره حامل پیام و معناست. و حتی برای مخاطبت تیزبینی که به عقربه های ساعت توجه داشته باشه تغییر زمان به دریافت فضای کار کمک میکنه. بازی بازیگران از متن بیرون نزده هر چند میزانسن ها به خصوص در نیمه دوم اثر میتونست به ریتم کار کمک بیشتری کنه. خوشبختانه بازی بازیگران و به خصوص بازیگران زن خوب و پر تلاش تا اخر نمایش پیش میره. نور و موسیقی متناسب با فضا کار هست اما میتونست خیلی بهتر و جذاب تر و متنوع تر از این هم طراحی بشه، تماشای این کار و حتی سایر اثار روی صحنه در شرایط حاضر رو به علاقمندان و دوستداران صحنه پیشنهاد میکنم. حضور و استقبال تماشگران در این شرایط میتونه کمک های زیادی کنه به بهبود شرایط اجراها و کیفیت آثار.