در ابتدا، با تکرار دیالوگ‌های هجو مانند، در کمتر از ده دقیقه حوصله‌ام سر رفت. سعی کردم خوش‌بین بمانم و به دنبال معنا و مفهومی بودم که مخاطبان را در شب‌های گذشته به وجد آورده بود. صحنه پر از بازیگرانی بود که هر کدام مونولوگی بی‌ربط و رندوم را روایت می‌کردند. بازیگران آنچنان با فن بیان بیگانه بودند که هر چه با دقت‌تر گوش میکردم کم‌تر معنای جملات‌شان را می‌فهمیدم. با خودم فکر کردم که شاید در ادامه این مونولوگ‌های هجو گونه و اوراکتینگ پیام خاصی نهفته است. شاید کارگردان و نویسنده سعی داشتند تئاتر فیزیکال بی‌آفرینند اما نتیجه کارشان شبیه به احضار روح یا مراسم آئینی قبایل باستانی شده بود که از مفهومی که قرار بود ارائه دهند فاصله بسیاری داشت. در جایی از نمایش شاهد ترکیب موسیقی و بازی بازیگران بودیم، این قسمت موسیقی تاثیرگذاری داشت اما باز هم از مضمون اصلی نمایش دور بود و کوریوگرافی هم مثل دیگر قسمت‌های نمایش اوراکت داشت و نا متجانس بود. انگار کارگردان و نویسنده چیزهایی دورادور شنیده بودند و سعی داشتند الهامات خود را به روی صحنه بیاورند ولی نتیجه آن یک خواب آشفته کابوس مانند برای مخاطبی چون من شد. هر چه جستم، نمایش را به هیچ سبک و فلسفه و ژانر و مکتبی وفادار نیافتم. هیچ ریفرنسی برای آنچه ارائه شد پیدا نکردم. همه چیز انگار کاملا من درآوردی بود. یک من درآوردی ناشیانه که سعی داشت با اوراکتینگ ناشیانه بازیگران، مخاطب را به وجد آورد. این‌ خیل جمعیت روی صحنه حتی می‌توانست یک عده نابازیگر باشند که از چهار راه ولیعصر دعوت به کار شده‌اند. کاش شانس بیشتری به چند بازیگر با استعداد می‌دادند تا حداقل‌ به شکل انفرادی برجستگی بازی خود را به نمایش بگذارند. در بین تمام بازیگران فقط چند نفر فن بیان خوبی داشتند و آنکه آواز می‌خواند را با‌ استعداد یافتم. نکته آخر اینکه در چنین نمایشی اگر از ماسک استفاده می‌شود انتظار می‌رود آن ماسک سمبلی از چیزی باشد، آیا پاندا در ادبیات سمبل چیز خاصی است؟ جز اینکه در خطر انقراض است، آدم را یاد چه چیزی می‌اندازد؟ به علاوه پاندا یک موجود خاص است که تنها در جغرافیای خاصی در زمین زیست می‌کند، نه که مثلا مانند کلاغ و کبوتر و اسب یا ... در هر جایی یافت شود. پس مخاطب انتظار دارد که پاندا بودن ماسک نقشی در بیان مفهوم مورد نظر سازنده ایفا کند، آیا این کار را می‌کند؟ در یک جستجوی ساده میفهمیم پاندا نماد صلح و دوستی است، اگر فرض را بر این بگذاریم که شما از انتخاب این ماسک منظور خاصی داشتید، کجای قصه صاحبان ماسک رویکرد صلح و دوستی داشتند؟ حتی ادایش را هم در نمی‌آورند. شاید تحت تاثیر فلسفه خلق تئاتر ابزورد با ... دیدن ادامه ›› خودشان فکر کرند هرچه دیالوگ‌ها و کاراکترها رندم‌تر باشد نمایش انتلکت پسندتر می‌شود. حال آنکه پیام نهفته در تئاتر ابزورد بسیار غنی‌تر از این حرف‌هاست. اینجاست که حکایت آن پادشاه لخت یاد آدم می‌آید!