مردی برای تمام فصول . . .

1. اتفاق اول: ایستگاه تیوال برای این نمایش راه اندازی شد. اقدام خوبیه. دیگه بی دردسر میری و کدت رو به دستگاه میدی و بلیتت رو دریافت می کنی. قبلا تو یکی دو تا سینما دیده بودم و الان هم که تو تالار وحدت و به همت تیوال. خیلی هم عالی دست محمد عمرو آبادی و دوستان درد نکنه.

2. داستان لباس نوی پادشاه هانس کریستین اندرسن رو یادتونه؟ اکثر ما ها اسیر این شرایط هستیم یعنی جرات نداریم داد بزنیم که پادشاه لخته. اجرای امشب به شدت منو یاد لخت بودن پادشاه می انداخت، و خیلی ها که از ترس تهمت حرامزادگی داد نمی زنند.

3. یه سری اتفاقات برای شب اول قابل توجیه و صد البته غیر قابل قبوله. شب اول هم تماشاچی حق داره یه اجرای خوب ببینه. وقتی ستون های متحرک دکور ... دیدن ادامه ›› تکون می خورند و تاب بر می دارند و آدم فکر می کنه هر لحظه ممکنه سقوط کنند، وقتی موسیقی به موقع پخش نمیشه یا بی موقع پخش میشه یا یهویی بی دلیل قطع می شه، وقتی نور صحنه به موقع نمیره و این جور ایرادات فنی، آدم با خودش میگه: مگه مسئول اتاق فرمان تالار وحدت همین امروز کارش رو شروع کرده؟ مگه کارش رو بلد نیست؟ اما این ها چیزی نیست که باعث بشه من به نمایشی لقب بد رو بدم. اشتباه همیشه پیش میاد.

4. بهمن فرمان آرا فیزیک مناسبی برای نقشش داره اما از همون کلمه و دیالوگ اول معلوم میشه این کاره نیست. بازی در تئاتر اون هم در جمع حرفه ای های صحنه خیلی سخته. بهمن فرمان آرا کوتاه ترین نقش رو داشت و بدون شک بد ترین بازیگر این نمایش هم بود.

5. بازی ها همگی (به استثنای موردی که عرض شد) خوب یا خیلی خوب بودند. همگی درک صحیحی از نقش شون داشتند مخصوصا احمد ساعتچیان و رضا مولایی که بازی شون برای من حتی از رضا کیانیان هم دلچسب تر بود.

6. متن رابرت بالت نیازی به تمجید نداره. هم متن رو پیش از این خونده بودم و هم فیلمش رو دیده بودم. اجرا تا حدود بسیار زیادی وفادار به متن بود.

7. دو ساعت تمام این تئاتر بدون هیچ وقفه ای که به تماشاگر فرصت لذت بردن و تفکر در مورد هر پرده رو بده، از پرده ای به پرده ی دیگه می رفت. بازیگران مجبور بودند فقط زمان بندی رو رعایت کنند و بعد سریعا به سراغ پرده بعدی و دیالوگ های بعدی برن. تقریبا هیچ زیبایی در تعویض پرده ها، تعویض صحنه ها، نور پردازی و غیره وجود نداشت. علی رغم میل بازیگران، کارگردانی کار اون ها رو به سمت رفع تکلیف و تموم کردن نمایش سوق می داد. این مساله باعث شد تا نمایش به یک شوی ملال آور تبدیل بشه که در اون یه سری بازیگر معروف روی سن حرکت می کنند و دیالوگ میگن. موسیقی در حداقلی ترین شکل ممکن و در بد ترین زمان ممکن پخش می شد و هیچ چیزی در کارگردانی کار با هم تناسب و توازن نداشت.

ختم کلام این که مردی برای تمام فصول شاید در شب های آینده پیشرفت قابل توجهی داشته باشه و انتظار خیلی از علاقه مندان رو برآورده کنه. خیلی از این ایرادات رو میشه در اجرا های بعدی بر طرف کرد اما یادمون باشه اون هایی که برای افتتاحیه میان هم حق دارن یه اجرای خوب و تر و تمیز ببینند. امیدوارم این تفکر وجود نداشته باشه که چون ما بلیت تخفیف دار خریدیم پس تو کیفیت کار هم باید به گروه اجرایی تخفیف بدیم تا بی حساب بشیم! به امید یه اجرای بهتر با کارگردانی حساب شده تر در شب های پیش رو