در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال روابط عمومی هفت کودک یهودی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:54:07
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تا کی باید در برابر بی‌کنشی سکوت کنیم !

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - در نهم آذرماه مطلبی تحلیلی درباره یک سه گانه نمایشی در حمایت از رژیم صهیونیستی در مشرق منتشر شد که نسبت به این متن تحلیلی - انتقادی مولفان نمایش «هفت کودک یهودی» جوابیه‌ای را ارسال کردند.

متن جوابیه مولفان هفت کودک یهودی بدین شرح است:
در نهم آذرماه ۱۳۹۸ مطلبی با عنوان «سه‌گانه نمایشی برای مظلومیت رژیم اسرائیل/ صهیونیست‌ها باید ممنون مدیران تئاتر باشند» در رسانه مشرق نیوز منتشر می‌شود و نگارنده آن مطلب در مورد نمایش «هفت کودک یهودی» می‌نگارد: «شاید نمایش «هفت کودک یهودی» برای تماشاگران کمی گنگ باشد. اما شخصیت‌های اصلی نمایش روایتی را از هفت نسل مختلف برای فرزندانشان روایت می‌کنند. نمایش اشکال بزرگی که دارد این است که مبتنی بر مونولوگ پیش می‌رود و گنگی و استفاده از ریزه‌کاری‌های ساختاری به این دلیل است که محتوای نمایش بتواند مجوز اخذ کند.»

اما با اینکه نگارنده مطلب مدام به همان مونولوگ‌های اشکال‌داری اشاره می‌کند ... دیدن ادامه ›› که نشان دهنده ساخت تاریخی جعلی در رژیم اشغالگر صیهونیستی است و بنیانگذاران این رژیم غاصب در وصیت‌هایشان، ‌ چگونه میان واقعیت و جعل با بگو و نگوها فاصله ایجاد می‌کنند؛ اما اصرار بر آن دارد که بگوید نمایش قصد تطهیر آن رژیم را دارد.

هفت کودک یهودی جوابیه‌ای است به چهل سال سکوت سیاست‌زدگان فرهنگی کشور. با نگاهی به تاریخ چهل ساله تئاتر پس از انقلاب کاش نام یک نمایش با موضوع فلسطین می‌آوردید. در تمام دولت‌هایی که آمده‌اند و رفته‌اند، کدامیک در دستگاه فرهنگی خود اقدام به تولید اثری در تمجید مقاومت مردم فلسطین یا بازنمایی جهان درونی زوال‌یافته اسرائیل نموده است؟

متأسفانه نقاد محترم به جای تحلیلی در زمانی در باب روزگار شعارزده ما، به صرف چند گفتار برای یک گروه نمایشی حکم صادر می‌کند. حکمی که نه براساس محتوای نمایش، که به‌واسطه پخش یک موسیقی. مگر نه آنکه در اثر به یادماندنی و احتمالاً محبوب نقاد محترم، فیلم «بازمانده» نیز پس از اشغال حیفا، این موسیقی یهودیان است که از رادیوهای غصب‌شده پخش می‌شود. شاید نگارنده در این تصور بوده است که یهودیان در بزنگاه اشغالگری علیرضا قربانی گوش می ‌دهند.

کاش به جای تمرکز بر یک نقطه، تفکر و سواد فرهنگی را گسترش می‌دادیم. به جای غرض‌ورزی و منحرف کردن محور مقاومت، تلاشی برای تولید آثار بیشتر هنری با موضوع فلسطین می‌کردید. آیا در سال‌های اخیر در حوزه هنری یا انجمن تئاتر انقلاب و دفاع‌مقدس نمایشی با موضوع فلسطین تولید شده است؟ آیا در مشرق‌نیوز تاکنون مسئولان فرهنگی آرمان‌خواه را بابت کم‌کاری‌هایشان در این حوزه مورد شماتت قرار داده‌اید؟ آیا مطرح کردن دغدغه چهل‌ساله نظام اسلامی در بخش خصوصی برای حضرات گران‌ تمام می‌شود؟ آیا حمله به یک گروه جوان می‌تواند کم‌کاری عوامل فرهنگی همسو با رسانه را جبران کند؟

راستی در این سال‌های ستم بر مردم یمن، سوریه و افغانستان رصد کرده‌اید دستگاه فرهنگی در فضای بین‌المللی چه کرده است؟ آیا می‌دانید سازمان ارتباطات اسلامی با آن همه امکانات و رایزن‌های ریز و درشتش، چه تصویری از باور نظام اسلامی نسبت به مظلومان منطقه بازنمایی کرده‌اند؟

به نظر می‌رسد سکوت فرهنگی، حداقل در حوزه تئاتر است که برابر با همسویی با رژیم صهیونیستی می‌شود؛ نه آنکه بازنمایی تحریف تاریخ توسط یک رژیم غاصب، چنین یک رسانه مدعی انقلاب را بر آشوبد. کاش به جای آشوبیدن، نگارنده تعمق و تأملی می‌نمود و از خود می‌پرسید چرا مهمترین متون با موضوع فلسطین را انگلیسی‌زبانان نوشته‌اند، نه جامعه اسلامی. آیا سکوت کردن خود به رسمیت نشناختن جنایت نیست؟

در این سال‌ها چقدر برای شناخت دشمن خود از ابزار هنر تئاتر بهره‌ برده‌اید؟ چقدر جغرافیای خاورمیانه را بازنمایی کرده‌اید؟ چقدر از بلندی‌های جولان و نوار غزه گفته‌اید؟ کمی به تاریخ مراجعه کنید که مملو از سکوت است. همه چیز به یک روز قدس ختم شده است، در حالی که «هفت کودک یهودی» سی روز قدس را رقم می‌زند.

آیا می‌دانید اداره کل هنرهای نمایشی برای صدور مجوز این نمایش خواهان تغییر نام نمایش می‌شود؟ آیا می‌دانید نام نویسنده اصلی را حذف کرده‌ایم؟ (راحت‌ترین روش پاک کردن صورت مسئله در این سال‌های عجیب). شاید برخی رسانه‌ها رفتار مشرق‌نیوز را رفتار دلواپسان استنباط کنند؛ اما به نظر می‌رسد این بار گروه نمایش «هفت کودک یهودی» در نقش دلواپس ظاهر شده است، دلواپس فلسطین و ظلمی که بر او روا می‌شود. ظلمی که حداقل هنر انقلاب در این سال‌ها نسبت به آن سکوت کرده است.

امید بر آن است رفتار نقاد محترم مصداق این آیه از قرآن کریم نباشد که:

«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید که پاره‌ای از گمان‌ها گناه است و جاسوسی مکنید و بعضی از شما غیبت بعضی نکند. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ از آن کراهت دارید (پس) از خدا بترسید که خدا توبه پذیر و مهربان است.»

نگرانی ما از نفوذ یهودیان آنوسی است که تا استخوان‌های وزارت ارشاد و خبرگزاری‌های ما نفوذ کرده‌اند. مبارزه آن نیست که ما باید در مورد دشمن حرفی نزنیم. مبارزه یعنی شناخت حق و عریان کردن باطل. مبارزه یعنی دشمن‌شناسی، اینکه بدانی او چه گوش می‌دهد و چه می‌خواند. همانطور که در این نمایش ما تلاش کردیم قوم و دین یهود را از صهیونیستم تمیز دهیم و این زنگ خطر را به صدا در آوریم که عدم جلوگیری از سیاست‌های صهیونیستی، موجب تربیت فرزندانی به‌مراتب خطرناک‌تر از این جرثومه خواهد شد.

یادآور می‌شویم که ضبط کردن صدای یک نمایش مصداق عدم رعایت حقوق مؤلف است و برخلاف قوانین جاری در اداره کل هنرهای نمایشی به عنوان متولی حراست از تئاتر این کشور است. کما اینکه با وجود فایل صوتی نقاد محترم دیالوگ ها را اشتباه نگاشته و با عدم‌فهم از نمایش مواجهه شده است و با نقصان درک رمزنگاری سراسر موهومی را رقم زده است.

در پایان آنکه برای نویسنده‌ای که مونولوگ محل اشکال است، عجیب است چرا با یک گروه هنری وارد دیالوگ نمی‌شود تا حداقل از دریچه عدالت به جهان یک اثر بنگرد. کما اینکه نمایش «هفت کودک یهودی» را با شناسنامه‌ای دقیق معرفی می‌کند؛ اما مطلب خود را بدون اطلاعات اندکی می‌نگارد. پشت نقابی که برآمده از سنت دشمنان این نظام و کیان است.

وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً

https://www.mashreghnews.ir/news/1022377/%D8%AA%D8%A7-%DA%A9%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%A8%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D8%B4%DB%8C-%D8%B3%DA%A9%D9%88%D8%AA-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85
امیرمسعود فدائی این را خواند
اینکه بعد از 40 سال به موضوع فلسطین پرداخته شده، بسیار ارزشمند است.من خیلی اشتیاق داشتم برای دیدن این کار ولی بعد از تماشا حس چندان خوبی نداشتم.نمایش طولانی بود و شیوه روایی خاصی که داشت، خیلی گویا نبود. بیشتر گیج کننده بود تا روایتگر. من ترجیح میدادم دیالوگ بشنوم تا این که هی بشنوم، بهش بگو بهش بگو.
۰۲ دی ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

مصاحبه اختصاصی خبرنگار قدسنا با عوامل تئاتر «هفت کودک یهودی» ؛
اسفندیاری: حمایت از مردم فلسطین یک مسئولیت اجتماعی است/ دهقانی: پیش داوری های نادرستی درباره این نمایش مطرح شد.

تهیه کننده تئاتر هفت کودک یهودی تاکید کرد که با برطرف کردن نواقص نمایش، می توانیم کار را ادامه دهیم و در سایر شهرستان ها و یا خارج از کشور به اجرا ببریم، و این امر تنها با حمایت مسئولین محقق میشود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری قدس(قدسنا)، نمایش " هفت کودک یهودی " شامل هفت قطعه ی کوتاه شعرگونه می باشد که هر فصل، فشرده ی دوره ی مشخص از تاریخ معاصر مهاجرت یهودیان و تشکیل رژیم اسرائیل را روایت می کند. در این نمایش پدران و مادران با طیف اندیشه ی گوناگون به مکالمه می نشینند تا بتوانند تاریخی را که با حوادث پر فراز و نشیب با آن مواجه بوده اند به فرزندان دختری خود ... دیدن ادامه ›› آموزش دهند.

به گزارش قدسنا این اثر، از زمان پردازش ایده تا بهره برداری نهایی، فراز و نشیب های بسیاری را طی کرده و با مشکلات و سختی های فراوانی روبرو شده؛ علی رغم تمام سختی ها توانسته نمایشی فاخر و در شان مخاطب را به منصه ظهور برساند.
این نمایش تا روزهای پایانی آبان ماه سال جاری بر روی صحنه بوده و بعد از پایان آن نیز با واکنش های متفاوتی روبرو بوده و حالا خبرنگار قدسنا به سراغ کارگردان و تهیه کننده نمایش " هفت کودک یهودی " رفته و از انگیزه های این هنرمندان در خصوص ادامه روند کار و چالش های پیش رویشان پرسیده است.
سعید دهقانی تهیه کننده نمایش در گفت و گو با خبرنگار قدسنا به زمینه های شکل گیری ایده تئاتر "هفت کودک یهودی" و موانع و چالش های موجود در این مسیر پرداخت و گفت: نمایشنامه هفت کودک یهودی بر مبنای یک نمایشنامه خارجی هفت صفحه ای بود و ما تغییراتی در آن ایجاد کردیم و تقریبا متن آن را چهار برابر کردیم. یادم هست که در ماه رمضان بود که ما روی متن نمایشنامه کار میگردیم و گاهی شب ها تا صبح به بحث و گفتگو و تحقیق راجع به المان های نمایش می پرداختیم. و پس از تلاش های شبانه روزی وقتی متن را به مرکز هنرهای نمایشی فرستادیم در ابتدا رد شد و دلیلشان این بود که متن نمایشنامه ما در دفاع از یهود نوشته شده است. در جلسه بازبینی شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی ما به تبیین نکات و مسائل موجود در تئاتر پرداختیم و با جزئیات بیشتری کار را برایشان توضیح دادیم و در نهایت کار تایید شد.
ما خواستیم ماهیت آنان را از زبان خودشان روایت کنیم
چالشی که من و دوستانم داشتیم این بود که آمریکایی ها و غربی ها همواره سعی میکردند که القائات خودشان را از طریق سینمای هالیود و سایر برنامه هایی که می سازند به ما تحمیل کنند و همواره سعی داشتند که از زبان ما حرف بزنند و این بار ما خواستیم ماهیت آنان را از زبان خودشان روایت کنیم.

ما صحنه های مبارزه و کشتار کودکان مظلوم فلسطینی را بسیار دیده ایم و داریم با آنها زندگی می کنیم و در واقع جزئی از ما شده اند. ولی ما از زاویه دید دیگری این ماجرا را روایت کردیم و دیدیم که نمایشنامه " هفت کودک یهودی " حرف های زیادی برای گفتن دارد، چرا که ما نمیخواستیم صرفا اثری کلیشه ای بسازیم و قصدمان این بود حرف نو و تازه ای زده باشیم.

اگر ما سراغ موضوعات غیرچالشی و معمولی میرفتیم کار بسیار ساده تری داشتیم، اما ما موضوعی را انتخاب کردیم که هر کسی به سمت آن نمی رود و تا کنون اثرهای بسیار معدودی در این باره ساخته شده است. ما با حساسیت بسیار بالایی کار را جلو بردیم و از انتخاب صحنه و دکور گرفته تا لباس های بازیگران و حتی در دعاهای عبری متن نمایش، سعی شد که بسیار نزدیک به واقعیت باشد؛ و در واقع ما یک اثر تاریخی را به نمایش درآوردیم.



در برابر پیش داوری ها میگفتیم که کار را ببینید و بعد قضاوت کنید

دهقانی در خصوص انتقاداتی که به نمایش هفت کودک یهودی وارد شده تصریح کرد: ما از جنبه ها و طرف های مختلفی مورد نقد و سرزنش قرار گرفتیم و نمیدانستیم کدام طرف را باید راضی نگه داریم! در حالی که یکی از دلایلی که ما مستقل عمل کردیم این بود که اگر با حمایت جایی این کار را جلو میبردیم آنها میخواستند سلیقه خود را در نمایش وارد کنند و نمایش را به سمت و سوهایی که خودشان می خواهند پیش ببرند. بسیاری از افراد قبل از اینکه کار را ببیند پیش داوری ها و قضاوت های نادرستی از کار داشتند و ما همیشه در برخورد با این افراد می گفتیم که کار را ببینید و بعد قضاوت کنید.
وی در ادامه افزود: یکی از پژوهشگرانی که سالها در عرصه صهیونیسم و یهود کار می کنند، بعد از دیدن کار به ما گفتند که تمام زندگی من در نمادشناسی صهیونیسم گذشته و شما به قدری قوی کار کردید که من نیم ساعت اول داشتم از نمادها و المان های نمایش رمزگشایی میکردم و اینکه یک گروه جوان توانستند با چنین کیفیتی کار را به سرانجام برسانند، تحسین برانگیز است و شما شهامت این را داشتید که اثری متفاوت را به منصه ظهور برسانید.
خدا میداند که من چه روزهایی پشت در دفتر مسئولین مختلف می نشستم و آنان بجای حمایت از یک تیم جوان، انگیزه های ما را برای ادامه سلب می کردند
در ادامه تهیه کننده نمایش هفت کودک یهودی به توضیح درباره ی عدم حمایت ارگانها و نهاد ها از این نمایش پرداخت و گفت: ما به دنبال خیلی از گروه ها و سازمان ها رفتیم که از آنها برای دیدن کار دعوت کنیم. ما این کار را صرفا به خاطر دغدغه شخصی مان ساختیم و از طرف هیچ سازمان و ارگانی حمایت نشدیم ولی متاسفانه قضاوت های ناشایستی درباره این کار شد و اولین چیزی که برخی از خبرنگاران از ما میپرسیدند این بود که این کار شما سفارش کجاست و از جانب چه کسی حمایت شدید؟ این مسئله در صورتی بود که نمایشنامه " هفت کودک یهودی" هفت اپیزود داشت و ما در اپیزود آخر ظلم و جنایت های صهیونیست ها را به خوبی روایت کردیم و پیام نهایی آن را به مخاطب نشان دادیم و تماما بر مبنای تاریخی نمایش را جلو برده بودیم، و این دوستان توجه نکردند که اگر کار ما سفارشی بود باید اپیزود آخر نمایش کاملا حذف می شد. متاسفانه یکی از ارگان ها هم حین نمایش زنگ زدند و تذکر دادند که چرا چنین کاری را روی صحنه بردید و ما هم گفتیم که نمیتوانید صرفا براساس ظواهر و اسم کار قضاوت کنید، کار را اگر ببینید خواهید دید که پیش داوری کرده اید. خدا میداند که من چه روزهایی پشت در دفتر مسئولین مختلف می نشستم و آنان بجای حمایت از یک تیم جوان، انگیزه های ما را برای ادامه سلب می کردند.
دهقانی در پایان سخنانش اشاره کرد: در یکی از اجراها 30 دانشجوی فلسطینی از اصفهان و قزوین برای تماشای کار آمده بودند و بعد از اجرا ما صدای گریه چند نفر از آنان را شنیدیم. مسئول آنان که ما را دید گفت که دانشجویان فلسطینی گفتند که شما با این اجرا نشان دادید که ما چطور بزرگ می شویم و اسرائیلی ها چطور بزرگ می شوند و صهیونیست ها چطور آمدند جایی را گرفتند که ما در آن جا ساکن بودیم. هم اکنون نیز ما میتوانیم با برطرف کردن نواقص نمایش، کار را ادامه دهیم و در سایر شهرستان ها و یا خارج از کشور به اجرا ببریم، و این امر تنها با حمایت مسئولین محقق میشود.
اسرائیل بیشتر یک تفکر است، صرفا نباید به شعارها بسنده کنیم
در ادامه گفتگو مصطفی اسفندیاری، کارگردان تئاتر " هفت کودک یهودی" به توضیح دغدغه های شخصی اش برای شروع این کار پرداخت و گفت: اشغال فلسطین و کشتار کودکان مظلوم فلسطینی، مسئله ای است که از مدت ها قبل بر همگان مشخص است و به عنوان یک مسئولیت اجتماعی سعی کردیم کاری بدون اغراق و شعار زدگی و از زاویه نگاه دیگری، به نمایش دربیاوریم. نکته ای که وجود دارد این است که درست است که ما می گوییم اسرائیل باید نابود شود و اسرائیل بیشتر یک تفکر است، اما صرفا نباید به شعارها بسنده کنیم و باید کاری عملی و بدون شعار زدگی برایش انجام دهیم.
اسفندیاری افزود: 25 درصد منابع جهان در اختیار امریکا است و امریکا سعی کرده با سینمای هالیود ذهن مردم دنیا را در دست بگیرد. در این سینما آمریکا همواره مدینه فاضله ای نشان داده شده که نجات بخش دیگر ملل است. باید دید که ما در طول این چهل ساخت چقدر برای مقابله با چنین تفکری کار کرده ایم و چقدر تولیدات فرهنگی داشتیم و مردم چقدر ماهیت فلسطین و اسرائیل را می شناسند. اگر به سوال ها و شبهات مردم جوابی ندهیم، قشر میانی جامعه با پارادوکس هایی مواجه می شود و در نهایت به سمت طرف مقابل سوق پیدا می کند.
هدف ما در نمایش این بود که با برجسته کردن ظلم یا مظلوم نمایی، یهودیان حق اشغال سرزمین دیگر را ندارند
کارگردان تئاتر " هفت کودک یهودی " در پاسخ به سوال خبرنگار قدسنا به تمایز دین یهود و صهیونیسم اشاره کرد و گفت: برخی صهیونیسم ویهود را یکسان میدانند، مثلا چند وقت پیش در فرانسه قانونی تصویب شد که تبلیغات ضد صهیونیسم، ضد یهود به حساب می آید و هر کس چنین تبلیغاتی کند مجرم به حساب می آید. ولی ما در نمایش، قوم یهود و صهیونیسم را از هم جدا کردیم و این تمایز در نمایش به خوبی آشکار شده بود.
شاید در گذشته قوم یهود در معرض خطرهایی بوده و یا در مواقعی فریب خورده است، اما اکنون نمی تواند چنین ادعایی را بکند و هدف ما در نمایش این بود که با برجسته کردن ظلم یا مظلوم نمایی، یهودیان حق اشغال سرزمین دیگر را ندارند، و اینکه اگر در گذشته تعدادی از آنان ناعادلانه کشته شدند نباید بهانه ای باشد تا آنان اکنون دیگران را بکشند.
بسیاری از ایدئولوژی ها برای پیش بردن اهدافشان از ابزاری به نام دین استفاده میکنند وصهیونیسم نیز به دین یهود متوسل شد، همانگونه که داعش به دین اسلام متوسل شد.
نمایش هفت کودک یهودی را خدا نگه داشته بود
اسفندیاری در پایان سخنانش اشاره کرد: در کشور ما هزینه های زیادی در امور و برنامه های فرهنگی اعم از نصب بیلبورد و برگزاری همایش و... انجام می شود که اکثر آنان خروجی های لازمه را ندارند. در تئاتر و سینما چون مخاطب در آن فضا میتواند با واقعیت موجود همزاد پنداری کند، تاثیر و خروجی به مراتب بیشتری میتواند کسب می کند. ما بدون حمایت هیچ ارگانی کار را جلو بردیم و نمایش هفت کودک یهودی را خدا نگه داشته بود!

در حاشیه این گفت و گو کتاب هایی به عنوان یادبود به این هنرمندان تقدیم شد.

http://qodsna.com/fa/335959
امیرمسعود فدائی این را خواند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
افراطی‌گرایی صهیونیست به یهودیان آسیب های زیادی زده است

ایران‌تئاتر: بعد از خاتمه جنگ جهانی دوم و اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها با مشارکت انگلستان از ۱۹۴۸ به بعد منطقه خاورمیانه کانون بحران، جنگ، درگیری و نسل‌کشی و آوارگی ساکنین فلسطین بوده است. مصطفی اسفندیاری کارگردان نمایش تلاش می کند در فرم روایی و اجرایی تکنیکالش به بررسی و واکاوی این مسئله مهم بپردازد.

در اصل هفت کودک یهودی جوابیه ای است در مورد شرایط دردناک غزه در زمان بمباران های اسرائیل در ژانویه 2009؛ نمایشنامه از هفت قطعه کوتاه شعرگونه تشکیل شده است و هر قطعه فشرده شده تاریخ ویژه و معینی از یهودیانی است که از آلمان به فلسطین مهاجرت کرده و کشور اسرائیل را بنیان نهاده اند. نمایشنامه هفت کودک یهودی اثری است درباره تشریح خشونت به کودکانی که در صحنه های آغازین، توسط نازی ها بر کودکان یهودی اعمال شده و در پایان این تعرض به خشونت یهودیان علیه مردم و کودکان سرزمین فلسطین تبدیل می شود. در خلاصه داستان نمایش آمده: این نمایش شامل هفت قطعه کوتاه شعرگونه می‌باشد که هر فصل فشرده دوره مشخص از تاریخ معاصر مهاجرت یهودیان و تشکیل دولت اسرائیل را روایت می کند. در این نمایش پدران و مادران با طیف اندیشه گوناگون به مکالمه می نشینند تا بتوانند ... دیدن ادامه ›› تاریخی را که با حوادث پر فراز و نشیب با آن مواجه بوده‌اند به فرزندان دختری خود آموزش دهند. هفت کودک یهودی آبان در سالن شماره ۱ عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود. با مصطفی اسفندیاری درباره فضا و اجرای نمایش گفت‌وگویی انجام داده ایم.



آیا نمایش هفت کودک یهودی یک تاریخ نگاری وضعیت سرزمین فلسطین و اشغالگران صهیونیست ها تا به امروز است؟

این نمایش بر اثر یک نمایش نامه خارجی اقتباس شده است و در سال 92 این کار را در جشنواره‌ای روی صحنه برده بودم. اجرای جدید یک بازآفرینی از اجرای قبلی با تغییرات کلی است و برای اجرای جدید متن دوباره بازنویسی شد. بن مایه اصلی اثر درباره تربیت نسل آینده یهود است که با تناقضی روبه رو است و خانواده های مختلف یهودی با اندیشه های گوناگون نسبت به تربیت نسل جوان اقدام می کنند؛ اما نمی دانند که چگونه این کار را انجام می دهند.



آیا بر اساس تردیدهای موجود و شرایطی که در آن زندگی می کنند؛ دچار این مسئله شده اند؟

این استیصال از هزاران سال پیش نزد قوم یهود وجود دارد و قوم سرگردانی هستند. طبق بررسی و تحقیقاتی که داشتم ریشه اصلی این سرگردانی معامله ای است که این قوم با خدا انجام داده اند و برای اینکه قوم برگزیده باشند سرگردانی را پذیرفتند. نکته مهم دیگر قربانی شدن یهودیان در بحث تفکرات صهیونیسمی است؛ همانطوریکه داعش لطماتی به اسلام زد.



در سال های اخیر جریانات تندرویانه به ادیان آسمانی لطماتی زیادی زده‌اند و مردم هم در این میان دچار آسیب و سختی شده اند؟

بله جریات تندرویانه بسیار چالش زا است و خیلی ها برای رسیدن به اهدافشان از طریق دین اقدام می کنند.



در بحث استفاده از نمادها در نمایش توانسته اید از کمترین نماد بهترین فضا و اطلاع رسانی را به مخاطب ارائه کنید. برجسته ترین نماد در نمایش شما چمدان هایی که در دست بازیگران است و بر آوارگی آنها تاکید دارد؟

قوم یهود خیلی زیاد به نمادها و سمبل‌ها اعتقاد دارد و تلاش می کند رازها و دانش هایش را در نمادها پنهان کند و در اجرا تلاش کردیم از زاویه دید یهودیان تقریری را نشان بدهیم. در دیالوگ نویسی‌ها نماد پردازی از شروع نمایش ارائه شد و در این بحث از تجربیات و تحقیقاتم در باره تطبیق دادن آیات تورات با کتب اسلامی استفاده کردم. در کنار این تجربیات از نظریات کارشناسان دینی و اسلامی بهره بردم.



چقدر تلاش کردید در ساختار نمایش از ارائه نگاهی کلیشه ای و تکراری دوری کنید؟

تلاش داشتیم تا خطوط قرمزها را رعایت کنیم و خیلی ها نگران بودند که از فضای نمایش تعبیر خاصی به وجود نیاید و بنابراین خیلی چیزها رعایت شد.



آیا دختر جوانی که در طول اجرای نمایش در جلوی تماشاگر و زیر میز حضور دارد به عنوان قهرمان اثر جایگاه دارد؟

این دختر نمادی از یک هویت است؛ هویتی که در طول سالها ساخته می شود. این هویت در بحث تربیتی قابل بازتعریف است. داستان نمایش از سال 1948 شروع می شود و البته تفکرات شکل گیری دولت مستقل یهود و صهیونیسمی از اواخر قرن نوزدهم شکل گرفت و در کنگره بزرگ یهودیان مانیفیست خودشان را صادر کردند و در طول تایم نمایش هر قشری از یهودیان از دهه چهل به بعد را مورد بررسی قرار دادیم؛ به طور مثال در اپیزود اول نمایش قشر یهودیان مذهبی مورد بررسی قرار گرفت.



آیا زن قرمز پوش این بخش نماد چنین قشری است؟

بله زن مذهبی، شجاع و با ایمانی است و تاکید کردیم که از آن دوران دسیسه و توطئه‌ها شکل گرفت و نسل به نسل ادامه پیدا کرد. در اپیزود دوم مقوله قربانی دادن(هولوکاست) مطرح شد و در اصل بهانه ای است برای مظلوم نمایی و امتیاز گیری و تاسیس کشور مستقل برای یهودیان. در اپیزود سوم هم به مهاجرت اشاره می شود و نشان دادیم که یهودیان آماده مهاجرت می شوند و سفری دارند به جایی که نمی دانند کجا است و قرار است در این جای جدید چه اتفاقاتی برایشان رخ بدهد؛ می روند و به همین دلیل خیلی پراکنده و تشتت دارند و حرف های مختلفی میانشان مطر می شود و هر کسی ساز خودش را کوک می کند. از یک جایی به بعد همگی قانع می شوند که باید رفت. در اپیزود چهارم وارد ارض موعود و اورشلیم می شوند.



در این بخش بازی با چمدان در ساختار اجرایی نمایش به وجود می آید؟

بله این چمدان همانطوری که اشاره کردید؛ نمادی از سفر و سرگردانی و دانش دینی آنها است.



در این بخش آیا ساختار دایره ای شکل میزانسن حرکتی بازیگران تاکیدی بر جبر این آدم ها دارد؟

در این اپیزود با جبری مواجه هستیم و شخص پشت سری به زور چمدان را در دست نفر جلویی قرار می دهد و البته در این دست به دست شدن چمدان کدهایی ارائه می شود و بخشی از ماجرا به مهاجرت معکوس پرداخته می شود. در اپیزود پنجم که کوتاه ترین و شاد ترین اپیزود نمایش است و تاکیدی به زود گذر بودن خوشی یهودیان دارد و اینها هیچ وقت نمی توانند شادی پایدار و با دوامی داشته باشند.

گفت‌وگو از احمد محمد اسماعیلی

https://theater.ir/fa/127337
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
«هفت کودک یهودی» از ظلم صهیونیست‌ها می‌گویند/ نقد افراط‌گرایی

مصطفی اسفندیاری کارگردان نمایش «هفت کودک یهودی» که تا ۲۴ آبان در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می رود درباره مضمون این نمایشنامه در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا توضیح داد: «هفت کودک یهودی» نمایشی روایی و مستند از هفت نسل قوم یهود است که در دوره های تاریخی مختلف وضعیت آنها را بررسی کرده و اتفاقاتی را که در زمینه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برای آن ها رخ داده است در بازه های ۱۰ ساله به صحنه آورده ایم.

وی افزود: ما در نمایش «هفت کودک یهودی» قصد داشتیم تفکیکی از صهیونیست و یهود را به نمایش بگذاریم و بگوییم افراطی گری های صهیونیست بر یهود سایه افکنده و باعث شده این نوع نگاه ها پیامدهای وخیمی برای جهان امروز ... دیدن ادامه ›› داشته باشد.

اسفندیاری با تاکید بر ظلم صهیونیست برای یهودیان بیان کرد: همانطور که داعش برای اسلام خطرناک است صهیونیست هم برای یهود زیان بار است. داستان نمایش «هفت کودک یهودی» از سال ۱۹۴۵ و واقعه هولوکاست و کشتار دسته جمعی یهودیان شروع می شود و به دوره معاصر و جنگ های اخیر می رسد.

وی درباره نتیجه گیری از اجرای نمایش «هفت کودک یهودی» گفت: ما در نتیجه گیری این نمایش به این جا می رسیم که هیچ پای سفتی برای انتقال پیام به نسل آینده وجود ندارد و همه چیز به صورت وهم و درحد یک حرف باقی می ماند مانند ظرف غذایی که همه چیز در آن ریخته شده است و موجودی مانند هیولا متولد می شود و تمام سنت ها و انتظارات خودش را هم کنار می زند و بی رحمی را رواج می دهد.

این کارگردان درباره نام نمایش و اجرای آن در هفت قطعه کوتاه توضیح داد: ما مستقیم به مساله فلسطین نپرداختیم و خود ظالم را در این نمایش نشان می دهیم چراکه صهیونیست همیشه سعی کرده پشت مظلومیت فلسطین پنهان شود. نمایش «هفت کودک یهودی» تلاش می کند تا داستانی از زبان خود یهودیان و تلفیق آیه های تورات با قرآن برای مخاطب ارائه شود.

وی در پایان درباره دغدغه های هنرمندان و ارتباط آن با مسایل دنیا بیان کرد: هر هنرمندی در جامعه خود دارای یک جهان بینی است. من این نمایش را یک بار در زمان دانشجویی با چهار بازیگر اجرا کردم و جوایز زیادی گرفتم ولی یکی از ایده آل های من این بود که در ابعادی بزرگ تر نمایش «هفت کودک یهودی» را روی صحنه ببرم چراکه حرف جهانی دارد و تفکر افراطی در جهان را نمایش می دهد.

نمایش «هفت کودک یهودی» به کارگردانی مصطفی اسفندیاری و تهیه‌کنندگی مشترک سعید دهقانی و رضا ابراهیمی از شامگاه یکشنبه ۲۸ مهر در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه رفت.

رخساره شجاع‌الدین، میلاد اتابکی، سعید دهقانی، یوکابد موسوی، سعید شایق، حسین ابراهیمی، سمیه کرمی، سارا نعیمی، رویا بیگی، پریا شیوندی، الیکا فلکی، عاطفه نصرآبادی و محمد میرزاده بازیگرانی هستند که در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند.

سایر عوامل این نمایش عبارتند از مصطفی اسفندیاری برگردان و بازآفرینی، احسان مرادی آهنگساز، عطیه حسن‌خانی طراح لباس، رعنا خسروی طراح گریم، فرشاد نصیری طراح نور، دل‌آرام عباسی دستیار کارگردان، زهرا ناصری مدیر صحنه، طراح صحنه: مصطفی اسفندیاری، فوژان پارسا عکاس، حمیدرضا طاهر مدیر هنری؛ ساخت تیزر، طراحی لوگو و عکاسی تبلیغاتی، برنامه‌ریز: رویا عطّارزاده، دستیار لباس: غزاله زارع، دوخت لباس: فاطمه اسماعیلی، مرضیه اسماعیلی، مجری گریم: فاطمه هدهدی، اجرای نور: صالح رجائی، ساخت دکور: امیرحسین حیدری، صحنه یار: مرتضی موسوی، کارشناس پروژه: محمد امین نصیری و طراح پوستر: رخساره شجاع الدین.

«هفت کودک یهودی» از ۲۸ مهر تا ۲۴ آبان ساعت ۱۸ به مدت ۲۰ شب در سالن شماره ۱ عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود.

نسترن معصوم پور

https://www.khabargozarisaba.com/43117/%D9%87%D9%81%D8%AA-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B8%D9%84%D9%85-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%AF%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AF-%D9%86%D9%82%D8%AF-%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B7%E2%80%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C/
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
واقعیت صهیونیسم به روایت «هفت کودک یهودی»/ قضاوت نکردیم

مصطفی اسفندیاری کارگردان نمایش «هفت کودک یهودی» که در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است درباره استقبالی که تا امروز از این نمایش شده است به خبرنگار مهر گفت: مساله میزان استقبال از آثار نمایشی مساله مهمی است که نیاز به آسیب‌شناسی، بازنگری و مخاطب‌شناسی تئاتر دارد. از سال‌های ۹۰-۹۱ به تعداد تماشاخانه‌های خصوصی اضافه می‌شود که البته اتفاق خوشایندی برای تئاتر است چون فرصت کار کردن به گروه‌های جوان داده می‌شود اما از طرف دیگر مساله تربیت مخاطب نیز مطرح است که در این طرح نادیده گرفته شده است.

وی ادامه داد: در طول سال‌های اخیر تعداد سالن‌های اجرا به طور تقریبی از ۱۰ سالن به ۳۰ سالن رسیده است و به طور معمول هر شب شاهد بیش از ۱۰۰ اجرا در شهر تهران هستیم اما با وجودی که تعداد اجراها ۱۰ برابر شده تعداد مخاطبان با همین تناسب رشد نکرده است. علاوه‌بر اینکه فکری به حال تربیت تماشاگر نکرده‌اند به دلیل مسائل اقتصادی نیز تئاتر کم‌کم دارد از سبد فرهنگی خانواده‌ها حذف می‌شود و همین مساله به گروه‌های جوان و مستقل که در آثارشان بازیگر چهره ندارند آسیب بیشتری می‌رساند که این موضوع دامن کار ما را هم گرفت و انتظاری که داشتیم کمتر برآورده شد اما در نهایت خوشحالم که توانستیم این نمایش را به ... دیدن ادامه ›› صحنه ببریم تا پیاممان را به گوش همه برسانیم.

اسفندیاری درباره ویژگی‌های نمایش توضیح داد: «هفت کودک یهودی» اقتباسی از نمایشنامه‌ای اورجینال نوشته یک نویسنده انگلیسی است که پیش از این در سال ۹۲ در جشنواره تئاتر مونولوگ دانشگاه هنر اجرا شد و ۶ جایزه را نیز از آن خود کرد اما من تصمیم داشتم این اثر را در ابعاد گسترده‌تری بازتولید و به صحنه ببرم چون این نمایش دغدغه من بوده و اثری درباره فلسطین، صهیونیسم، ظالم و مظلوم است و تلاشم این بود که بتوانم این پیام را منتقل کنم. خوشبختانه با حضور سعید دهقانی و رضا ابراهیمی تهیه کنندگان نمایش این اتفاق میسر شد.

وی درباره داستان نمایش عنوان کرد: این اثر نمایشی زندگی ۷ نسل از قوم یهود را از سال ۱۹۴۵ و بعد از جنگ جهانی دوم روایت می‌کند. در این نمایش طی ۷۰ سال مسائلی مثل چگونگی شکل گیری پروتکل‌های یهود و صهیونیسم، مساله مهاجرت، بحران برسر مساله آب، جنگ ۶ روزه با اعراب و در نهایت بمباران غزه روایت می‌شود. نکته‌ای که در این نمایش مد نظرمان داشتیم این است که یک تقریر از نگاه خود یهودیان داشته باشیم.

وی ادامه داد: در این نمایش طیف‌های مختلف خانواده‌های یهودی که از اندیشه‌های مختلف برخوردار هستند به تصویر کشیده می‌شوند. خانواده‌هایی که در حال آماده کردن نسل‌های دختر خانواده خودشان هستند تا گذشته تازه‌ای را برایشان بنویسند و گذشته قبلی را به دست فراموشی بسپارند اما در همین پارادوکس‌ها نسلی متولد می‌شود که همه آرزوها و آرمان‌های نسل‌های گذشته را زیر پا گذاشته و خودش تبدیل به یک ماشین کشتار می‌شود و حتی پایش را هم از صهیونیسم فراتر می‌گذارد. در واقع در این نمایش ما هشدار می‌دهیم که هر ایدئولوژی تاریخ انقضایی دارد و معلوم نیست که قرار است محصول و یا ترکیب صهیونیسم و داعش چه معضل خطرناکی باشد.

اسفندیاری یادآور شد: در آثاری که با موضوع مقاومت اجرا شده است همیشه از زاویه دید فلسطینیان به قضیه نگاه می‌شود اما ما برعکس عمل کردیم و تصمیم گرفتیم به جای مظلوم این بار ظالم را بشناسیم. در دیالوگ‌ها و نمادپردازی‌ها تلاش کردیم نکات درستی را رعایت کنیم تا دوستان و هموطنان یهودی ما از دیدن نمایش ناراحت نشوند و با دیدگاه منطقی به سنت‌های آن‌ها نگاه کنیم. یهودیان در ایران جزو اقلیت‌هایی هستند که برای ما عزیز هستند و ما در این نمایش قصد نداشتیم یهود را زیر سوال ببریم، برعکس می‌خواستیم به این مفهوم بپردازیم که همانطور که یک نگاه رادیکال مثل داعش خودش را روی یک تفکر مذهبی مثل اسلام سوار می‌کند، یهود نیز قربانی سیاست‌های صهیونیسم شده است.

این کارگردان تئاتر متذکر شد: هدف این نمایش تفکیک یهود و صهیونیسم است که این تفکیک کردن برای ما بسیار سخت بود چون دوست داشتیم اثرمان را بدون قضاوت ارائه دهیم و از هرگونه شعار و پروپاگاندا دوری کنیم. پرداختن به چنین مضامینی که از ایدئولوژی صحبت می‌کند، ممکن است برای مخاطب پیش فرض‌هایی را به وجود بیاورد و برخی از افراد با ما زاویه پیدا کنند که این اتفاق برای کار ما نیز رخ داد و ارگان‌هایی که فکر می‌کردیم ممکن است از ما حمایت کنند دقیقا جلوی ما ایستادند و برعکس ارگان‌هایی که فکر نمی‌کردیم به ما کمک کنند، پشتمان ما بودند اما در نهایت این اثر نمایشی بدون حمایت مالی و به شکل مستقل آماده اجرا شد.

وی در پایان با اشاره مشکلاتی که اجرای این نمایش در کشورهای دیگر نیز داشته است، گفت: نمایش «هفت کودک یهودی» در هر کشوری اجرا شده جلو آن را گرفته‌اند پس اگر نمایشی که در غرب اجازه اجرا ندارد در ایران هم به صحنه نرود، دیگر ما چه فرقی با آن‌ها داریم و به نظر می‌رسد که داریم سیاست‌های غرب را دنبال کنیم.

رخساره شجاع‌الدّین، سعید دهقانی، یوکابد موسوی، میلاد اتابکی، حسین ابراهیمی، سعید شایق، سمیه کرمی، سارا نعیمی، الیکا فلکی، رویا بیگی، پریا شیوندی، عاطفه نصرآبادی، محمد میرزاده بازیگران نمایش «هفت گودک یهودی» هستند که تا پنجشنبه ۲۳ آبان ماه در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است.

https://www.mehrnews.com/news/4770309/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D9%81%D8%AA-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%82%D8%B6%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%85
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید