با سلام
موفق به تماشای هر دو اکران شدم، علیرغم زحمت زیاد جناب شهرستانی و شاگردان اجرای اولیه ایشان، کار را بدون نقد و ایراد ندیدم. چند نمونه از موضوعاتی که ذهن مرا به عنوان تماشاچی اغنا نکرد را مطرح می نمایم:
1- شلوغی بیش از حد کاراکترها و رفت و آمد بیش از اندازه آنان بر روی صحنه.
2- تاکید کارگردان برای وفاداری به اصل متن نمایشنامه باعث شده بود تعدادی از آنها به عنوان یار زیادی، به چشم بیایند. به طور مثال: کلانتر که حضورش در نمایش را متوجه نشدم. که می توانست با یک تلفن خبر خودکشی را اعلام نماید.
3- من در انتهای نمایش دوم متوجه حضور چارلی به عنوان شوهر خاله خانواده شدم و در تمام نمایش تصور بر این داشتم که او عموی خانواده است.
4- بازی مکانیکی و ربات گونه بازیگران که کاملا قدرت خلاقیت و نوآوری را از بازیگر گرفته بود،کاملا به چشم می آمد.
5- احساس ترس و ناامنی بازیگران از حضور خود کارگردان، چنان مشهود بود که بازیگران به هیچ عنوان با تماشاچی ارتباط برقرار نمی کردند. به نوعی ... دیدن ادامه ›› نگران تایید و توجه کارگردان بوده تا مخاطب !
6- دکور پرخرج و پرزحمتی ساخته شده بود که به نظر زیاد مفید و کاربردی نبود. مثلا کاربرد اتاق خواب یا تراس جلوی سن تنها فضا را از بازیگر گرفته بود.
7- اجرای تعدادی از بازیگران زن، قابل تحسین بود اما در اکران بازیگران مرد نکته قابل توجه ای وجود نداشت.

جدای از این انتقادات، این اثر هنری دارای مزایایی هم بود که البته وقتی امضای جناب شهرستانی را دارد، برایش کافی نخواهد بود.