در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال اشکان رحیمی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:46:56
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با شوهر خاله ام که در مورد فیلم صحبت کردم و من تنها به فیلم ایراد میگرفتم با شنیدن حرفهای من گفت : دلیلی نداره که از فیلمی که خوشت نیومده اون فیلم را تخریب کنی ، شاید تو فیلم و نفهمیدی ،
بله من فیلم را نفهمیدم ...

این همه مواد دور ریخته شد چرا محسن هیچ صحبتی از آنها نکرد، محسن یک خورده فروش بود ، ساقی اصلی تو فیلم اصلا سراغ موادهاش نیومد

چرا تریاکهای بسته بندی شده را ریختن تو چاه مستراح و بسته های شیشه را به پشت بام همسایه ... دیدن ادامه ›› پرتاب کردن

چرا اون خواهری که خارج از شهر زندگی میکرد به یکباره به خانه ی مادرش اومد !!

چرا وقتی سمیه برگشت ، برادرش باهاش هیچ برخوردی نکرد ؟

نوید پسر با استعداد خانه که هیچوقت درس نمیخوند ؟

و خواهری که 206 ثبت نام کرده ، از کیش برگشته و تنها سوغاتی که برای خانواده آورده سهم سمیه است ، پس چرا جلوی سمیه را کسی نمیگیره که نره به افغانستان !!

چرا مادر، نوید و به خونه ی لیلا خانم فرستاد و بسته ی شیشه را از پشت بام برداشتند ، شاید مادر میخواسته دوباره بسته ی شیشه را مخفی کند برای روز مبادا !!!

و محسنی که اعتیاد دارد ، و به سمیه میگوید ،تو نرو من جای تو میرم !!!

من گم شدم و نفهمیدم
منم فیلم رو دوست نداشتم دلایل من حالت سینمایی و تو دل قصه فیلم و ایرادات فرم و محتوا و خیلی عمیق تر از این حرفهاست ...
ایرادات شما از فیلم سطحی و آبکی هست البته معذرت
این ایرادات شامل هر فیلم میتونه باشه حتی از فیلمهای خوب تاریخ سینما هم میشود ایرادات سلیقه ایی و ریز پیدا کرد

مشکل فیلم نوع کج سلیقگی فیلمساز در نمایش این خانواده بحرانی و شلوغ است ...
۱۲ فروردین ۱۳۹۵
عالی بود عالی
داستان روان -بدون اینکه حوصله آدم سر بره
۱۴ فروردین ۱۳۹۵
تمام ایراداتی که آقای محسن میلادی گرفته، بر این اساس است که یک تصویر کلیشه ای از معتاد، بچه درس خون، آدم دلسوز، خانواده ی فقیر، برادر بزرگ لمپن و ... در ذهن داشته است، یعنی همه چیز یا سفید سفید یا سیاه سیاه، در حالی که تلاش فیلم همین بود که این تصاویر پیش فرض و از پیش تعیین شده رو از بین ببره. لحن حرف زدن مرتضی، وجدان به خرج دادن محسن که معتاد هم بوده و تمام ایراداتی که گرفتید، هیچ کدوم هیچ ایرادی در شخصیت پردازی وارد نمی کنه، ولی به نظر می رسه شما یک تصویر کلیشه ای از انسان های فقیر در ذهن دارید که تحت تاثیر رسنه هایی مثل تلویزیون و فیلم فارسی های قدیمی است.
۱۵ فروردین ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید