درود بر همه وقتی به سراغ متون کهن می‌رویم و برداشتی آزاد از آن می کنیم یک حداقل ها رو رعایت کنیم و شاملو بازی دنیاریم که ضحاک را انسانی شریف و فردوسی را فئودال نژادپرست دانست ادبیاتی که محصول هزاران سال است و سینه سینه نقل شده و حتی نَشانه های باستانی آن باقی است را راحت نمیشه عوض کرد رستم نماد آزادگی و ملیت است چون بین ایران و فرزندش ایران را برگزید دو چشمش اشک آلود بود بین مهر پدری و عشق به وطن موسیقی خوب بود بازی ها خوب و به اندازه ولی متاسفانه برداشت خوبی نبود بازی ها خوب بود موسیقی خوب بود طراحی لباس خوب بود

نمایش جالبی بود کارگردان تلاش کرد از حرکات موزون با شمشیر و چوب و چاقو خیلی خوب بهره ببرد انتخاب لباس خوب بود خیلی هماهنگی خوبی داشتند حرکت موزون دختر با کوزه رو دوست داشتم ای کاش بروشور چاپ کرده بودند داستان رو می گفتند چون در قسمتی که کودکی مولوی بود من فکر کردم ملاقات با عطار بود و این ملاقات تاثیر شگرفی در مولوی گذاشت حرکات موزون مولوی و شمس هم خیلی سبک خاصی داشت

درودها نمایش رو دیدم بازیگر خانم انعطاف خوبی داشت در بازیگری من دوست داشتم یک کم یحیی پاش بلغزه ولی خوب ایمان راسخ جای تردید رو می گیره لباس و نور و حرکات بازیگر و کارگردانی خوب بود سالومه خواست از حس زنانگی اش استفاده کنه و ایمان رو شکست بده ولی خودش شکست خورد و انتقام شکست حس زنانگی رو گرفت

درودها نمایش خوبی بود و بازیگر خانم توانسته بود هر سه نقش را خوب اجرا کنه موسیقی خیلی خوب بود و تاثیر گذار و برداشتی که از نبرد رستم و سهراب شد که دقیقا شعر روی جلیقه چرم خانم بود
دریغ است که ایران ویران شود تهی از پلنگان و شیران شود
در نهایت سهراب هوای پادشاهی ایران زمین و توران را در سر داشت و قدرت طلبی بیش از حد شاید یکی از عوامل از بین رفتنش بود علاوه بر فاکتورهای دیگر ! چون همانطور که در نمایش اشاره شدسهراب میخواست پادشاه ایران را از بین ببرد زمان نمایش بسیار مناسب بود لباس بازیگر خوب بود و متن را خوب دراورده بودند برخورد خوب کارگردان و عوامل نمایش همه و همه عالی !

بزد گام رخش تکاور به راه چنین تا بیامد میان دو چاه البته شغاد برادر ناتنی رستم بود و شاه کابل هم در این موضوع دست داشت همینطور بهمن پسر اسفندیار که رستم همانند فرزند خودش او را گرامی داشت ولی او انتقام پدرش را گرفت به نظرم بهترین راه برای مرگ رستم همین روش بود که فردوسی سرود البته جنگ مذهبی هم در این مورد خیلی مهم بود تا جاییکه نام رستم در اوستا نیامده بخاطر کشتن اسفندیار چون نظر کرده زرتشت بود و به دست رستم کشته شد جنگ رستم و اسفندیار و ماجراهای پس از آن بیشتر نوعی جنگ مذهبی بوده برخی ها نبودن نام رستم در زرتشت را عاملی برای خیالی بودن شخصیت رستم میدانند که کاملا اشتباه است

درود بر دوستان فقط خواستم بگم اگر من اشاره به فیلم دوازده مرد خشمگین کردم برای بازی های قوی بازیگران فیلم بود نمایش را ندیدم ولی داستان نمایش قوی است و اتفاقا بیشتر به درد نمایشنامه میخورد چون نویسنده به حالت نمایشنامه و تئاتری نوشته شده باز هم میگم من نمایش را ندیدم اما .............

فیلم دوازده مرد خشمگین بقدری کامل ساخته شده که توقع از کارگردان نمایش را بالا میبرد بازی های عالی هنرپیشه های آمریکا روبرت وبر ، ای جی مارشال و هنری فوندا چون فیلم تقریبا بازی محور است و روی بازی هنرپیشه های میچرخد امیدوارم نمایش خوش ساخت باشد در ضمن موضوع نمایش خیلی مهم است و چندین کمپانی و چند کشور از روی آن فیلم ساختند هنری فوندا از سوی اتحادیه هنرمندان آمریکا موظف به تهیه این فیلم شد

درود بر دوستان بنظرم اصل داستان رو کارگردان برداشت نکرده بودند ولی بازی آقای کیانیان دراورده بود نکته ای که برام جالب اومد فاصله بین دختر و پدر بود من رو یاد فیلم همشهری کین انداخت ولی اونجا فاصله بین زن و شوهر بود نه دختر و پدر فاصله گذاری با اون مقدار اصلا نمیخورد به داستان حتی اگر فیلم را ببنید فاصله بین پدر و دختر اونقدر زیاد نیست از اول صحنه خانم رشیدی انگار برای دکور بازی میکردند نه تماشاچی چون منطق قرارگیری هنرپیشه تئاتر روی صحنه تماشاچی است ایشون دائم روشون به دکور سفید نقش دختر کمی نقش مشکلی بود من اونطور که باید حس دختر بودن را نگرفتم دکور صحنه بد نبود موسیقی نیاز نبود اینقدر تاکیدی روی یک واژه خاص داشته باشد مگه ما بچه مهدکودکیم ! بنظرم اون تصاویر هم نیاز نبود پخش شود کمی صحنه را بهتر دکور میکردند میشد به فیلم هم نگاه میکردید اینقدر صحنه ها خلوت نیست البته برخی ها بازی آقای کیانیان را با آنتونی هاپکینز مقایسه کردند ولی نظر من این است اگر آقای کیانی بازیگر نقش پدر نبودند اصلا نمایش درنمیامد بازی به اندازه ایشون خیلی موثر بود به هر حال از دست دادن زمان توسط ساعت مچی هم که خوب در اصل داستان بود که فلوریان زلر میخواست اشاره به از دست دادن زمان توسط پدر بکند کمی من را یاد نمایش خشم و هیاهو فالکنر انداخت که میخواست از درون ذهن یک معلول ذهنی بنویسد اینجا هم نویسنده میخواست از درون ذهن یک پدری که در حال از دست دادن حافظه است مینویسد به هر حال موضوع روز است