اقتباس و اجرای زیبایی بود و نکات قوت بسیاری داشت در حدی که انتهای کار، این حسو داشتم که ارزش داره یکبار دیگه هم این اثر رو ببینم.
آقای شعبانپور عالی بازی کردن. خانم مظفری هم اجرای خوبی داشتن اما صداشون فقط در ردیف های اول به راحتی شنیده می‌شد، شاید بهتر بود از میکروفون استفاده کنن.
و اما تنها نکته منفی کار بنظر من استعمال سیگار روی صحنه بود! در خیلی از تئاترها بازیگران به تنهایی با هیچ ابزار و وسیله ای به ایفای نقش میپردازن و در نتیجه ی قوت اثر و اجرا هیچ خلا یا ایرادی به کار وارد نمیشه. نمیشد اینجا هم ژست سیگار کشیدن رو میگرفتن بازیگرا؟؟ همین الانشم جای راحتی برای افراد غیرسیگاری در فضاهای شهری، قلمروهای عمومی و حتی دقیقا پشت در سالن اجرای تئاتر از دست دود و دم وجود نداره در حالیکه افراد سیگاری به راحتی با سیگار کشیدنشون در همه جا حضور و تردد دارن.
این رسانه تاثیر فرهنگی واضح و عمیقی داره و چنین اموری در اجرا، می تونه در تبلیغ بیشتر و اشاعه بیشتر این موضوع تاثیر گذار باشه.