آآآآخخ که پدر بودن چقدر سخته ......
نمایشی که از دل جامعه در میاد
شاید روز اول خود نویسنده نمیدونسته متنی که مینویسه که یک داستان روتین و ساده ست میتونه انقد جذاب بشه . زمانیکه
کارگردان کار بیاد و با خلاقیت چنان اون متن رو تغییر بده که زندگی در اون جریان پیدا کنه و پدربزرگ طناز و بانمک داشته باشه انقد عمق تو روابط یه خانواده ایجاد کنه که مخاطب حس کنه خیلی به نقش ها نزدیکه و در نهایت با تماشاچی کاری کنه که هم اشک بریزه و هم بخنده همین درگیر شدن احساس تماشاچی یعنی اینکه کارگردان موفق بوده در کارش و حرفه ای عمل کرده و مشخص که کارگردان حامد وکیلی همیشه حواسش به تماشاچی هست که حالش خوب باشه وقتی داره سالن رو ترک میکنه.....و همین باعث میشه هر نفر چندین بار برای تماشای نمایش زیر زمینی ها بیاد
من این نمایش رو قبلاً هم دیدم منتهی نه با بازیگرای خفن فعلی در تهران ، نمایشی که فقط حامد وکیلی مردم رو دوساعت میخ کوب میکرد و تماشاچی ها بارها و بارها این نمایش رو میومدن میدیدن من خودم بی اغراق پنج روز متوالی هر دو سانس نمایش رو میدیدم یعنی ده بار این نمایش آقای وکیلی عزیز رو دیدم ولی بازم میخام بیام تهران دوباره ببینم .به قول مهران مدیری حامد وکیلی در بازیگری یک عجوبه ست و به نظر من در کارگردانی بسیار خلاق و بی نقص عمل میکنه ....نمایش رو ببینید مث من چند بار میخواین ببینید بعد
محمود به تو چه مربوط
.....