به نام یگانه هنرمند

9 اُم بهمن ماه (دی شب) موفق به تماشای "شکلک" شدم
اثری که در 22 اُمین جشن واره تئاتر فجر موفق بود و در راستای تحسین آن زیاد شنیده بودم
و به راستی که این تحسین ها بی جا نبود
از نمایش نامه شروع می کنم که بسیار منسجم و روان بود و حاوی عبارات و اصطلاحاتی که به خوبی جایی در ذهن مخاطب باز می کردند و ماندگار می شدند.
کارگردانی و پردازش اثر بسیار خوب بود و شاید یکی از مناسب ترین حالت های انتخاب بازی گر.
نقش ها کاملن بر جان بازی گران نشسته بود و بازی گران به مقدار کافی با نقش خود مانوس بودند که نشان از داشتن تمرین و هم کاری کافی بود.
به ... دیدن ادامه ›› نظرم همه ی بازی ها عالی و بدون نقص بودند.
لباس های طراحی شده بسیار مناسب بود
و طراحی صحنه به معنای واقعی عالی!
شکلک را می توان گره خوردن دو زوج از دو نسل متفاوت دانست که عامل اشتراک این دو نسل شاید "نقره" ی دی روز و "نرگس" امروز باشد.
شکلک را یک نمایش کاملن ایرانی و با نماد های ایرانی می دانم که با مقایسه و در عین حال تطابق دو نسل توانست تقاوت ها را به خوبی نشان دهد.حتا در طراحی صحنه و لباس ها می توان نماد هایی را دید که ایرانی بودن نمایش را تصدیق می کنند ،اشاره به معرکه گیری و اجرای موسیقی سنتی و... گواه بر اصالت ذاتی این نمایش است.
نکته ی قابل تامل این که خانه ی "حسن و عالیه" که حالا تبدیل شده است به خانه ی "نرگس و شریف" شکل و ظاهر خود را از گذشته تا به امروز حفظ کرده است و از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.خانه ای که روزگاری شاهد خاطرات و حتا مرگِ "عالیه و حسن" بوده است و در "آینده" شاهد آن چه بعدها می شود خاطراتِ "نرگس و شریف و فرزند تازه متولد شده شان" ...و چه کسی می داند که اندکی بعد از "آینده"،شاهد "گذر عمر در قالب ِ زندگی ِ "چه کسانی خواهد بود؟...

سپاس از هنرِ تمامِ هنرندانِ "شکلک"

یا حق./