دوستان تیوالی سلام
دیشب اجرا رو دیدم
دو نکته در مورد کسی نیست همه داستانها را به یاد آورد،:
1. صدای موسیقی در بیشتر بخشها به نحوی بود که صدای بازیگران به سختی شنیده می شد.
2. بخش های مختلف با کارکترهای خود و تقریبا بدون فاصله اجرا می شد که بهتر بود حداقل 20 ثانیه فاصله ایجاد می شد تا مخاطب علاوه بر تحلیل ذهنی از برداشت خود ، از حس و درگیری بخش قبلی نیز خارج شده و به تمرکز بر بخش بعدی برسد.
3. بخشی که از تماشاگر نیز استفاده می شد (برسر قبر حامد بهداد)، از جذابیت خوبی برخوردار بود.
از آقای سیامک انصاری نیز که مثل همیشه عالی بودن، ممنونم
درمجموع ارزش یکبار دیدن رو داره