تا هفته گذشته تصورم این بود " آرامسایش " رو خیلی بیشتر از سایر نمایش هایی که تا این اواخر دیده بودم نپسندیدم.
اما امشب بعد از تماشای "صدای آهسته برف" ، ندایی درونی در من به خروش آمد که زود قضاوت نکن عزیزم! ... و نمیدونم چرا سریعا این دو سه بیت معروف نظامی از خاطرم گذشت:

1. " هر دم از این باغ، بری می رسد " / نغزتر از نغزتری می رسد
2. " دل به هنر ده نه به دعوی پرست " / صید هنر باش به هرجا که هست
3. دشمنی دانا که پی جان بود / بهتر از آن دوست ... دیدن ادامه ›› که نادان بود


پی نوشت 1 : بخشی قابل توجهی از نوشتم دچار خودسانسوری شد، امیدوارم به مانند دو نمایش ذکر شده گنگ و نارسا نباشه.

پی نوشت 2 : گروه نمایش گرامی : اگه غایت و جان کلام شما برای من تماشاگر عادی و دوستدار تئاتر، صرفا بازگویی این مهم است که شما روشن اندیشید و ما عامی و بی خرد، شاید راه های کوتاه تری را یافت که رنج تولید آثاری چنین فاخر را بر شما تحمیل نگردد. اینجانب به نمایندگی از چند تئاتر دوست همراهم این نوید رو به میدهم در هر دادگاه یا انجمنی که قابل ثبت باشد، آمادگی اعتراف به کم خردی و فاصله فکری خود با شما را داریم. گرچه در آینده نیز از هر گونه حمایت معنوی و مادی از شما گروه های محترم تئاتری دریغ نخواهیم کرد.

پی نوشت 3 : همچنان برای تیوال به عنوان یک دوست احترام قائلم و همچنان امیدوارم این دوستی یک طرفه نباشه و همچنین که بعد از تماشای دو نمایش فوق بیش از پیش دریافتم:
برچسب «پیشنهاد تیوال» بنابر شاخص‌هایی شامل کیفیت اثر اعطا شده و "تجاری" یا "سفارشی" دریافت نمی‌شود.