موفق باشید

این جا بهشون می گن موی دماغ ، بیرون میگن چشم و چراغ
آدمهای فراموش شده نمایش خواب آلودگی احسان بیات فر را حدود ده سال قبل در اسایشگاه سعادت آباد دیدم ، دورانی که به عنوان کار دانشجویی برای پروژه، یکی از استادانم قرار شد ٣ ماه به آنجا بروم ، هفته ای دو بار ، به عنوان ضبط مصاحبه ها ، نوشتن حرفهای همراهان ، بررسی تغییرات دارویی و ،،، هفته سوم احساس می کردم حتی توانایی رو در رویی با فضای خالی انجا را ندارم ، چه برسد به دیدن آدمهای زجر کشیده و فراموش شده ، توسط جامعه به خاطر ویژگی هایمان و توسط خانواده هایشان به خاطر گرفتاریهای بیشمار این افراد ،،، و با معذرت خواهی ان کار دانشجویی را ترک کردم
فضای نمایش احسان بیات فر با صحنه های واقعی ان آسایشگاه بسیار نزدیک بود،، شخصیت پردازی عالی بازیگران مرا به آسایشگاه سعادت اباد برد ، بازی عالی ، بازیگران و استفاده از المانهای بکار گرفته شده صدای اذان همراه با موسیقی پشت آن ، صداهای جنگ از رادیوی بیژن ، دیدن فیلمی از فضای ... دیدن ادامه ›› اصلی اسایشگاه که جانبازان همراه با تنها پرستارشان که حال که در تیمارستان بودند با حیرت در حال دیدن صحنه های واقعی هستند ،، (قسمت بسیار جالب نمایش برایم بود) شبی را آفرید که یاد آور این نکته است که حضور جانبازان جنگی در هر جامعه ای یادآور آن است که جنگ با تجاوز آغاز و با آتش بس به پایان نمی رسد.
موفق باشید

مرسی بهار جان، دوست داشتم اینجا نظر بدی،چون تخصصی تر دنبال می کنن،بازم ممنون