خیلی از حرفهایم را می‌نویسم.
نه به این خاطر که مهم اند, نه ...
به این خاطر که گوشی برای شنیدنشان نیست!
اما سخت تر از آن ... حرفهای نوشته شده ای است که چشمی هم برای خواندنشان محرم نیست!
و باز من و قلمم, در سکوت شبانه, می‌نویسیم ...
تا شاید روزی رسوا شویم ...

(ج.امید)