حرفاش باطنا خوب بود ولی لحن تند و گزنده ای داشت که دافع نسل جدید و سعی نمی کنه که اونها رو جذب کنه ،کاری که دکتر شریعتی به زیبایی از پس اون براومد و این عزیزان همچون اباذری و ...از انجام اون عاجز هستند.ضمن این که من یه شکاف میبینم بین محیط آکادمیک و عمق جامعه با عامه (سطح)،این دو در جامعه ما قادر به گفتگوی توام با احترام نیستند و این جای تأسف داره!

عاصفه اتفاقا فکر میکنم دقیقا همین لحن و ادبیات نزدیک به جامعه باعث شد که حرفاش شنیده بشه و بازتاب پیدا کنه وگرنه حتما به نظر همه یه سخنرانی دانشگاهی کسل کننده بود که کسی حوصله شنیدنش رو نداشت.

با تشکر از اظهار نظر تون خانم پیشرو،
اما در مورد مقایسه بین اباذری و شریعتی یک نکته رو باید خدمتتون عرض کنم که ابن قیاس به نظر من اشتباه ،نمی خوام وارد جزییات اساسی این مورد بشم اما در حال حاضر سه نفر از مهمترین مدافعان شریعتی اساتید (فلسفه،تاریخ،جامعه شناسی) این کشور یعنی دکتر (احسان،سوسن،سارا) شرعتی ،تشکیک های مهمی بر تفکر پدر دارند،و همچنبن از نظر بنده ریشه ایدئولوژیک تفکری که- لمپنیسم مداحان -این کشور رو فراهم کرده،در تفکرات _ابوذر وار و سلمان وار شر یعتی ریشه داره و فکر نمی کنم که اباذری از این تفکر خوشبختانه بهره ای برده باشه اما در تایید چرایی عمل اباذری باید یک نکته رو مختصر خدمتتون عرض کنم
اگه فایل صوتی کامل سخنان دکتر اباذری رو گوش ندادید،یک بار این فایل صو.تی را به طور کامل گوش بدین،چرا که تونالیته و ضرباهنگ کلام اباذری ... دیدن ادامه ›› در کنار محتوای مطالبش،واقعیت اصیل کلام او رو بیشتر نما یان میکند، پانزده دقیقه ابتدایی صحبت های اباذری یک تحلیل جامعه شناختی با تلنگر های خاص یک روشنفکر آگاه به زمانه است،شاید هیچ کس به اندازه ی خود اباذری،براین موضوع آگاه نباشه که گفتگویی که بین او و یکی از دانشجویان اتفاق افتاد،مبانی تحلیل جامعه شناختی به معنای خاص کلمه رو نداشته،اما واقعیت ورای نگاه های(گل و بلبلی) شکل می گیره. وقتی من میگم اباذری خود کشی علمی کرد یعنی اینکه تا سالها باید مورد پرسش های نا بخردانه درباره لحنش قرار بگیره، این خود کشی یک کنش به معنای دقیق کلمه است، ما باید این کنش را از یک جامعه شناس در میان جفنگ بافی های رسانه های مختاف ارتباطی درک کنیم،باید زبان رو شکست تا از این -اختگی و یائسگی- که مدت هاست تو وجودمون لونه کرده رها بشیم.5؛