مرگ فروشنده..حمیدرضا آدرنگ و نسیم ادبی خوش درخشیدند.هر دو باور پذیر بودند و میشد به راحتی باور کرد که حمید رضا آذرنگ همان ویلی لومان دچار پارانویاست.انتخاب بازیگر هوشمندانه بود همه سر جای خود بودند.بازی حمیدرضا نعیمی را هم دوست داشتم در کل کار خوب بود و با خود تماشگر را میکشاند .هم زمان بودن صحنه ها خوب از آب درآمده بود.دکور هم جزیی از کار شده بود و بر خلاف کارهای امروزی وصله ی نچسب نبود !اما در لحظاتی کمی خسته کننده بود و دیالوگها به خوبی شنیده نمیشد که البته فکر میکنم ممکن است به خاطر دور بودن صندلی من از صحنه بوده باشد .در صحنه ای که برادر ویلی پیپ خود را روشن کرد عده ای حتی قبل از روشن شدن پیپ شروع به سرفه کردند!خب چرا ؟؟در سالنی با آن وسعت چطور ممکن است دود پیپ مارا آزار دهد؟هدف از این برخورد چه بود را نمیدانم!!خسته نباشید میگم به کل گروه.