«مترو»


از چشمهایش خوانده بودم
عقب می رفت تا در آینه ی کاشی ها دقیق شود
خسته اما از چراغ با سرعت سرسام آورش
که افکارش را بر تن کاشی ها
فواره می کرد
زنی
که دستش مدام می رفت و می آمد
و مقطع حرف می زد
حرفی که نمی شد پایان اش را فهمید...