امشب نمایش بیچاره رستم آبادی را دیدم. در کل می توانم بگویم دوستش داشتم.
بعنوان یک تئاتری فوق آماتور که سعی میکند زیاد نمایش ببیند چند نکته کوچک به ذهنم رسید:
1-طنز متن عالی بود و بازی های خیلی خوب جایی برای صحبت نذاشت.ولی شخصیت دختر بیچاره حرکات تند و بازیگونه (عکس گرفتن های مصنوعیش و ...) از بقیه بدتر بود
2- موسیقی کار که واقعا در کمال سادگی کامل بود.ولی فضای خالی زیادی داشت.بعضی جاها با وجود ریتم داشتن دیالوگ موسیقی نبود که به نظرم خوب نبود.
3-المان های رو و مشخص کار به نظرم خوب نبود. البته فقط میتوانم بگویم که من نپسندیدم.

در آخر خسته نباشید به گروه نمایش و آرزوی موفقیت