به نام خدا
سلام ...
صادقانه.. شنیده ها باعث شده بود رغبتی به تماشای این تئاتر در هوای سرد روزهای پر مشغله ی قبل سال نداشته باشم!
امّا.. برای من که بارها به دلایل متعدد، از جمله تشابه اسمی با فرزند شهید احمد کشوری اشتباه گرفته میشم، (به خاطر این کار دوستان زیادی با من تماس گرفته اند!) کنجکاوی زیادی برای تماشای اولین کار علی کشوری همکار همنام و.. بود.

علی کشوری.. برادر سلام ، امشب به دیدن کارت آمدم. اجازه میخوام چند نکته رو فروتنانه و صادقانه به عنوان مخاطبت ... دیدن ادامه ›› ذکر کنم.

1. اوّل اینکه که به عنوان اولین کارت خدا قوت.. من که در مجموع خوشحالم این تئاتر رو به تماشا نشستم. آبرومند بود.
2. انتخاب پویا امینی به نظرم اشتباه بود. ایشان با بیان و بدنی به دور از تربیت تئاتری ( حرکات ناخودآگاه گردن و دست ها و پاها به شکلی شل و وارفته و حس و میمیک خام) وصله ی نچسبی بود در کنار دیگر بازیگران خوب شما. جالبه امشب ایشون درگوشی وقتی نور نداشت با بهرام ابراهیمی صحبت کرد و خندید!!
3. طراحی لباس بد. (پویا امینی با شلوار شش جیبش و الهام جعفرنژاد ...!).
4. نورهایی که گاهی بصورت خارج از فرم پاشیده میشدند.
5. مورد اصلی... متن متوسط و کاملأ معمولی. میدونیم که در درام به دنبال حقیقتیم نه واقعیت. و ای کاش بجای رویدادهای جزئی بی اهمیت ولو واقعی که منجر به کشمکش های سطحی ساکن میشد که به طبع به بحران های جدی نمی انجامید بواسطه ی خیال به حقیقت و مفاهیم عمیق تر پرداخته میشد.
6. سبک کارت رو که گروتوفسکی وار صحنه رو از تجملاتش خالی کردی دوست داشتم. امّا این سبک نیازمند بازیگران به شدت کارکشته ی تئاتری است. با احترام این اتفاق خیلی نمی افته. امّا به هر حال تلفیق این سبک با ویدئو آرت، کار هوشمندانه ای بود و همچنین موسیقی که خوب بود.

به هر حال خدا قوت.. نکاتی که گفتم فقط بعنوان یک برادر و دوست بود والا کارت در قیاس با بسیاری از به اصطلاح تئاترهای امروزی که نه رویداد نمایشی دارند نه کارگردانی! به طور قطع تماشایی تر است. امیدوارم شاهد درخشش هر چه بیشترت باشم...