درود و خسته نباشید خدمت جناب برهانی مرند و تمام دوستانی که در این نمایش این بزرگوار را یاری نمودند. پس از دیر زمانی دگر بار به دیدن نمایش نشستم و هیچ گونه سخنی سره و یا ناسره در چون چرایی نمایش بر زبان جاری نخواهم ساخت. تنها دو جستار، نخست، با این که همان سان که جناب برهانی مرند در نبشته ایی در ابتدای نمایش فرموده بودند نمایش اندکی از روزگاری دیرتر سخن به میان می آورد با این روی شیرینی ویژه خود را در پی داشت با این حال اگر تماشاگر به ده،پانزده سال پیش تر باز نمی نگریست اندکی دوری را در نمایش می چشید. بسیار دوست می داشتم که پس از این نمایش، بی درنگ نمایش زمستان را نیز به نظاره بنشینم افسوس که این چنین نشد و همچون جناب برهانی مرند چشم به راه خواهم ماند. پسین: نقش آفرینی آقای جعفری همچون گذشته بسیار بی چون چرا بود و با بیان گیرای خود روزگار نمایش را دگر کرده بودند...

شادباش و خسته نباشید بنده را پذیرا باشید، پاینده باشید و نیک.