اگربی پرده پوشی وپنهان کاری های معمول تاریخ ومیراثِ گذشته را بکاویم وجهان بینی وفلسفه ی هرکدام را باساختِ قدرت دریابیم به توانائیِ نقد وارزشیابی برساخته ی بومی خود دست پیدا میکنیم که نقدی است فارغ ازسُنّت وتعبّد اهدافِ ازپیش پذیرفته ازیکسو وازسوی دیگر نقدی رها از تاروپودِ اسارت وتقلید ازغرب . مادامی که چنین نکرده ایم ناگزیر با میراث وتاریخی جعلی روبرو هستیم ودر اسارتِ اوهامِ آن دربُحرانِ هویّت دست به دست میشویم وبا هویتی جعلی میانِ تعبّد وتقلید پادرهوا همچنان بی هویّت درچرخه ای تکراری تکرار میشویم .