من یک هامون بازم...

یادداشت چهارم کارگردان

برای تماشاگران احتمالی هامون بازها - یادداشت چهارم / تورج منصوری – مدیر فیلمبرداری فیلم هامون – از هامون می گوید...
فیلمنامه هامون را نمی شد جزو فیلمنامه های رایج آن روزگار به حساب آورد.اکثر زمان فیلم هامون در فلاش بک می گذشت. چنین فیلمی در تعاریف آن روزهای سینمای ایران نفروش و ضد مخاطب تلقی می شد. خلاصه کلام این که هامون قواعد و فرمول های فیلمسازی آن زمان را در خود نداشت. من از فیلمنامه خوشم آمد، اما راستش را بخواهید هنوز نمی دانستم باید حرف طرفداران فرمول رایج را بپذیرم یا به احساسم اعتماد کنم و مطمئن باشم که مخاطب هم از فیلم خوشش خواهد آمد.در پذیرفتن کار تردید نداشتم، اما در این که تماشاگر هامون را خواهد پسندید یا نه چرا. خب بعد از اکران فیلم همه دیدیم که داریوش مهرجویی شناختش بسیار جلوتر از حدی بود که در سینمای رایج بگنجد.
هامون خیلی فیلم سختی بود. بی اغراق سه ماه ونیم تمام روزی شانزده ساعت کار می کردیم. کارمان روز و شب نمی شناخت. سخت، ... دیدن ادامه ›› اما شدنی بود. سعی همه ما این بود که تا هر آن چه را که در ذهن مهرجویی ساخته می شد در بهترین شکل ممکن به مرحله اجرا درآوریم. البته از انرژی فوق العاده و انگیزه عجیب و غریب مهرجویی هم نمی توان به سادگی گذشت. گروهی که آن زمان در هامون گرد هم آمده بودند همگی به نوعی در بهترین سال های دوران زندگی شان قرار داشتند.همه در اوج توانایی جسمی و فکری بودیم. شاید تجربه امروز را نداشتیم، اما هامون را تجربه نساخت، شوروعشق ساخت و این چیزی است که امروز متاسفانه در سینمای ما کم تر دیده می شود...