آهااای شما سه تا ... نه آهای شما چهارتا با کارگردانتون ... اصلا نه آهاااای شما حدودا بیست تا با همۀ دست اندرکاران ... خجالت بکشین ...
.
.
.
.
.
.
:)
شوخی بود. اما دلم خنک شد :)))
خلاصه بگم که از پیتر هاندکه نمی شه جز این انتظار داشت. متفاوت خالص. به نظر من عالی بود. خب به هر حال ... دیدن ادامه ›› از بر و بچه هایی که تازه دارن کار می کنن نمی شه انتظار داشت کار کاملی ارائه بشه و من در ذهن خودم برای چنین متنی بازیهای خیلی پخته و جاافتاده رو ترجیح می دم. اما در هر حال بازیگرای خوب این نمایش هم خوب کار کردن.
این سوژه نماهای مسخره :)))
آقا من فکر نمی کردم به خاطر نگاه تماشاگرا این قدر فشار روی بازیگر باشه ... البته خودشون تفاوتی بین تماشا و نگاه رو مطرح کردن که برام جالب بود. نور که دیگه هیچچی. یه نورافکن تو چشم من بود درست که چشمم درد گرفت و مجبور شدم وسط نمایش عینک آفتابی بزنم :))
اما یک چیزی که منو اذیت می کرد این بود که در این نمایش ما تماشاگرا به عنوان یک طرف نمایش مثل همیشه آزاد در فکر و قضاوت بودیم اما خاموش اما بازیگرها باز هم مثل نمایشهای معمولی اسیر متن و کارگردان اما گویا. یعنی نمی شه انتظار داشت اونها چیزی جز اونچه بهشون گفته شده و دیکته شده به زبون بیارن. درحالی که نوع برخوردشون طوریه که انگار این دروغه و اونها آزادانه دارن با ما حرف می زنن. اما نه. این یک بازی بیش نیست. نمی دونم شاید این باعث بشه قدر و منزلت تئاتر در نظر من قدری کاهش پیدا کنه. شاید هم باعث بشه نوعی از تئاتر رو در خیال خودم متصور بشم که بازیگرهاش همه در حد نویسندۀ متن هستن و در نمایش دخل و تصرف می کنن.
در هر حال از ارائۀ این کار واقعا متفاوت و تأثیرگذار متشکرم.