از عمر شبی بود که بی تو سخت گذشت
زندگی لبخند تلخی بود و بر لبم خانه کرد
قطره ی اشکی نشست بر چشانم
بغض سنگینی نشست برگلویم
پای پنجره تنهایی نشستم تا به سحر
چشم به راه تو ماندم تمام عمر شب تا به سحر