رام کردن مرد سرکش را می توان نمونه مناسب و درخشانی از آغاز راه یک نویسنده در مسیر درام نویسی اش قلمداد کرد.نیل سایمون بزرگ به بهانه بیوگرافی خانوادگی اش دست به نگارش اثری می زند که همه شخصیت های آن بر آمده از محیط پیرامونش است.او در این نمایشنامه خلق و خوی زندگی اجتماعی شهروندان آمریکایی و شکل روابط آن ها را به سخره گرفته و با استفاده از زبان کمدی مخصوص به خود آگاهی های کنایه وارش را به مخاطب منتقل می کند.
بهرام تشکر در نتیجه چندمین تجربه اش از آثار سایمون به خوبی بر اتمسفر حاکم بر ساختار زبانی و جنس کمدی های سایمون آشنایی دارد.
کارگردان با تکیه بر نشانه های برآمده از متن و پرداخت و اغراق در برخی لحظات اجرا (که اتفاقا به درستی تنظیم شده) سرنخ ارتباط با مخاطب را در دستان خود دارد.او (تشکر) که خود یکی از بازیگران اصلی نمایش است در هدایت هنرپیشه هایش کوشیده ، گرچه خود روان ترین اجرا را به تماشاگران ارائه می دهد.

پ.ن: پردیس کورش فضای مطلوبی برای تفریحات فرهنگی و البته خریدهای مناسب دارد