خوندن یادداشت آقای علیزاد و بعدش هم یادداشت شما باعث شد اول برم یه نگاه به پروفایلم بندازم و یه مروری کنم یادداشت هایی که خودم تا حالا نوشتم رو و خب یه چیزایی میاد تو ذهن آدم دیگه.

فکر می کنم یه چیزی که ما ایرانیا خودمون هم می دونیم بهش مبتلاییم اینه که تو همه زمینه ها کارشناسیم و نیازی نداریم کسی اعتبار و لیاقت مارو تایید کنه و با بیان بعضاً افراطیِ نظراتمون و حرفامون دنبال اینیم که بگیم ما هم هستیم و کاربلدیم و این داستانا، یعنی الآن می تونیم به راحتی نطر بدیم درباره ی توافقی که حاصل زحمات چندین ماهه ی تیم مذاکره کننده هسته ایه اونم با تمام پیچیدگی هایی که داره و تقریباً ما از بالای 95 درصدش اصلاً سر در نمیاریم و نمی فهمیم.

یا مثلاً رو فوتبال و تاریخ فوتبال و تمامی تاکتیک های اون مسلطیم یا سینما و تئاتر و فلسفه و ... دیدن ادامه ›› اقتصاد و جامعه و آلودگی هوا و محیط زیست و جوانان و زنان و ...

همین میشه که تو همه زمینه ها حرف مفت کم نداریم که یه بخشی از اون میشه حرف مفت درباره ی درام زدن دیگه.

همین میشه آدم بعد از یه مدتی تو همین تیوال فقط شاید نظر یه سری آدم رو که میدونه اگه حرف میزنن پشتش علم و اعتباریه و حرف مفت نیست رو دنبال می کنه و برای بقیه حرفا ارزش خاصی قائل نیست که این رفتار رو من تو خیلی از دوستان تیوالی دیدم و ازشون شنیدم.

پس فکر می کنم ما یکم باید رو این موضوع هم فکر کنیم که اگر کسی میاد بهمون میگه رو چه حسابی و با چه علم و دانش و اعتباری میای اسم حرفایی که زدی و سلایق خودت رو میذاری نقد، ببینیم آیا واقعاً به اون میزان از علم و اعتبار و سن و سال فکری رسیدیم که حرف مفت نزنیم درباره ی درام و دنیاش.

من واقعیتش الآن که نگاه می کنم می بینم کم حرف مفت نزدم قبلاً که اونم به این خاطر بوده که یکم بیشتر خوندم تو این مدت و حتی شاید سلیقه م عوض شده و شاید مثلاً دو سال بعد هم همین نگاه الآنم تغییر کنه.

پس به نظرم باید از کسانی که اعتبار علمی یا هنریشون معلومه سعی کرد یاد گرفت و یه نگاهی هم به خودمون بندازیم که واقعاً چقدر داریم درست و اصولی حرف می زنیم.

در هر چیزی نه تنها ضدش بلکه همه چیز وجود داره. هر چیزی رو از هر چیزی میشه به دست آورد.

آره :-)