دیروز فرصت تماشای این نمایش نصیبمان شد. نویسندگان نمایش رو نمی شناسم اما با توجه به بسیاری از شوخی ها و دیالوگ ها، [مثلاً: «عالیه با ع هستش نه با A!»] مترجم (و احیاناً کارگردان) زحمت و حوصله و خلاقیت خوبی به خرج داده بودند (که البته اونا کارشون هم همینه!).

فقط نمیدونم چرا این احساس به من دست می ده که اغلب نمایشها یه جورایی هول ـ هولکی اجرا می شن. یه خورده اینجوری به نظر می آد که بازیگران همه ش دنبال این هستند که تند تند دیالوگ هاشون رو بگن و برسن به اون یکی. البته در مورد اجرای دیشب، ممکنه کمی از استرس بازیگران به علت حضور تماشاچیان خاص، مثل رییس جمهور اصلاحات، آقای مسجد جامعی و البته خودم و بانو! بوده باشه. والله اعلم.

در ضمن فکر میکنم بازی آقای داریوش موفق می تونست خیلی بهتر و با حس و حال ... دیدن ادامه ›› تر باشه.

در هر حال هم نمایش خوب، هم سالن خوب بود، هم کارکنان خوب و منظم بودند (که دوست ندارم فکر کنم به علت حضور رییس جمهور اصلاحات بوده!).

در کل یکی از معدود دفعاتی بود که بعد از پایان نمایش دنبال کسی نبودم که بهش بد و بیراه بگم و انتقاد کنم!