تو هنوز هم، همان غمِ درونِ لبخند منی
ناگاه!بی خبر!
طلوع و غروبش فرقی نمی کند.
وقتی هستی ، هستی.
ناگاه !بی خبر!
می چکی
از کنج لبان من.
طلوع و غروبش فرقی نمی کند
وقتی هستی، هستی ...

هیچ اگر سایه پذیرد
من همان سایه هیچم...

:)