من نمی‌فهمم چرا جدیدا فیلمسازها اصرار دارند که یک سکانس را در یک نما بگیرند؟ این چه تفاخری است که مثلا من یک پلانم ده دقیقه طول بکشد در حالی که خیلی اوقات ضرورتی ندارد. فکر می‌کنم همه این بازی‌ها برای فرار از محتواست. ارزش یک فیلم به محتوایش است. کجا «برگمان» از این ادا‌ها درآورده است؟ روشنفکرتر از «برگمان» سراغ داریم؟

- ناصر تقوایی

نظر شما چیست؟