* خطر لو رفتن داستان *
اگر کوبریک در فیلم درخشش، هراسناکی، پلیدی و خشونتی که میتونه در یک انسان پدیدار بشه رو به بهترین و تکان دهنده ترین نحو نشون میده، اونجا بیننده دیدگاه کوبریک رو تایید میکنه: بله واقعا درون انسان چقدر میتونه وحشتناک باشه. در واقع کوبریک طوری زشتی رو نشون میده و میگه وجود داره که شما از زشتی نفرت پیدا می کنید و میگید آره راست میگه چقدر زشته که انسان اینطور باشه یا اینطور هست. اما زمانه ما، قرنی که تشخیص زشتی و زیبایی در بستر اجتماع و فردیت مشکل شده و نیروهای خیر و شر در هم آمیخته شده، دعوت به خیر مهمتر از نشون دادن وضعیت شر موجوده. یک مشکل اساسی فیلم های قرن بیست و یکم نه در ایران بلکه در جهان نشون دادن خشونت و پلیدی انسان بصورتی بی پرواست، نه اونطور که بیننده از این خشونت نفرت پیدا کنه بلکه طوری نشون داده میشه که اولا به سرگرمی تبدیل میشه ثانیا روح بیننده رو تکون نمیده که آهای ببین چقدر این آدم این جور جامعه بده. نمونه دیگه فیلم گنج‌های سیرامادره، جان هیوستون هست که با حفظ ساختار قصه گو، سرگرم کننده و با کارگردانی و بازیهای عالی و فارغ از شعارهای سطحی نشون میده که آهای ببین حرص و طمع چقدر چهره ات رو کریه میکنه. جالب اینه که این فیلم ها اصلا در دام ابتذال شعارهای سطحی اخلاقی نمی افتند و پیام رو در قالب یک ساختار روایی به بهترین نحو منتقل میکنن. درواقع پیام و فیلم از هم جدا نیستند و یکی هستند. بنابراین، حتی این فیلم ها، میتونن در بهبود سلامت فکری و اخلاقی یک جامعه بطور ناخودآگاه موثر باشند. اما در فیلم فروشنده اگرچه شکنندگی روح انسان و قابلیت نزول پذیری انسان در شخصیت عماد به خوبی نشون داده میشه، اگرچه وجدان بیدار رعنا همچنان وجود داره اما سیلی عماد بر صورت مرد یک معنای مهم داره و اون اینکه تو نمیتونی از این آزمایش سربلند بیرون بیای. در واقع این پیام جبرگرایانه فرهادیه: اگرچه ممکنه در شرایطی از پسِ انسان بودن بربیای ولی جایی هست که دیگه نمیتونی انسان باشی و باید تسلیم زشت بودن باشی. در واقع یک نا امیدی و جبرگرایی در اون سیلی هست که میتونه یک بار معنایی منفی رو منتقل ... دیدن ادامه ›› کنه.
اما این که پیرمردی در این سن چرا به دنبال تنوع هست. باید بپذیریم که علاوه بر مشکلات اخلاقی خودِ فرد، نقش جامعه و بسته بودن مسائل و روابط جنسی و ایجاد عقده های جنسی از دوره کودکی تا بلوغ و نوجوانی و جوانی خودش میتونه در شکل گیری چنین شخصیت هایی (که کم هم نیستند) در جوامع این چنین موثر باشه. به هر حال میشه دید که آمار تجاوز و خیانت پنهان در جامعه چگونه هست. و این که هیچ دادگاه و محکمه ای نقشی برای اجتماع و نحوه تربیت خانوادگی و اجتماعی افراد و کمبودها و عقده های فرد قائل نیست و فقط خود فرد خاطی رو مقصر میدونه. و وقتی هم این مسائل مطرح میشه، افراد رو با برچسب روشنفکری وادار به عقب نشینی میکنند و قالب ساده و معمول خودشون (زندان، اعدام...) رو پیشنهاد میدن که البته احتمالا برای خود فرد این تنبیهات لازمه ولی تاثیری بر اصلاح جامعه نداره. چون بسادگی و با رجوع به جامعه یا آمار میشه دید که افزایش تعداد اعدام یا زندانیان، تاثیری بر تعداد و کیفیت وقوع جرایم نداره که دیدگاه کاملتر در این زمینه در فیلم قصه ای کوتاه درباره کشتن وجود داره.
با همه اینها برای من فیلم فرهادی آشتی با سینما بود که بعد از چندین سال برای دیدن یک فیلم ایرانی به سینما رفتم و به نظرم فیلم های فرهادی ارزشمند هستند چون هم از نظر تکنینکی و هم از نظر فکری در سطح بالایی قرار دارند.

بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا درنبندد هوشیار
ای که دستت می‌رسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
اینکه در شهنامه‌ها آورده‌اند
رستم و رویینه‌تن اسفندیار
تا بدانند این خداوندان ملک
کز بسی خلقست دنیا یادگار
اینهمه رفتند و مای شوخ چشم
هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار
آنچه دیدی بر قرار خود نماند
وینچه بینی هم نماند ... دیدن ادامه ›› بر قرار
دیر و زود این شکل و شخص نازنین
خاک خواهد بودن و خاکش غبار
گل بخواهد چید بی‌شک باغبان
ور نچیند خود فرو ریزد ز بار
اینهمه هیچست چون می‌بگذرد:
تخت و بخت و امر و نهی و گیر و دار
نام نیکو گر بماند ز آدمی
به کزو ماند سرای زرنگار

از فیلم پاپیون-1973

[رویای پاپیون در سلول انفرادی]
قاضی: مورد اتهامو که میدونی؟
پاپیون: من بی گناهم. اون واسطه رو من نکشتم. نتونستی مدرک گیر بیاری، برام پاپوش درست کردی.
قاضی: این کاملا درسته. ولی اتهام تو ارتباطی به کشتن اون واسطه نداره.
پاپیون: پس چیه؟ اتهام چیه؟
قاضی: اتهام تو، بزرگترین جرمیه که انسانی ممکنه مرتکب اون بشه، تو زندگیتو تباه کردی، بنابراین باید مجازات بشی.
پاپیون: گناهکارم!
قاضی: مجازات چنین جرمی مرگه.
پاپیون: گناهکارم! گناهکارم! گناهکارم!


این سکانس خارق العاده رو ببینید:
http://www.aparat.com/v/BPIqp

نمایشگاه عکس گروهی با عنوان «دنیایی نزدیک‌تر» در حمایت از بیماران روانی مزمنِ موسسه خیریه حمایت از آسیب دیدگان اجتماعی - سرای احسان کهریزک. به همت جمعی از دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی و دانشگاه آزاد اسلامی تهران
در این نمایشگاه ۷۸ اثر با تکنیک ماکروگرافی در معرض دید عموم قرار می‌گیرد.

زمان: یکشنبه27 دی لغایت 4 بهمن ماه 94 از ساعت 10 الی 16
مکان: مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی

همیاری جان لطفا یک برگه براش درست کنید

غزلی از زنده یاد سید حسن حسینی؛

هَلا روز و شب فانیِ چشمِ تو
دلم شد چراغانیِ چشمِ تو

به مهمان شرابِ عطش می‌دهد
شگفت است مهمانیِ چشمِ تو

بنا را بر اصلِ خماری نهاد
ز روزِ ازل بانیِ چشمِ تو

پر از مثنوی ‌هایِ رندانه است
شبِ شعرِ عرفانیِ چشمِ تو

تویی قطبِ روحانیِ جان ... دیدن ادامه ›› من
منم سالکِ فانیِ چشمِ تو

دلم نیمه شب ها قدم می‌زند
در آفاقِ بارانیِ چشمِ تو

شفا می‌دهد آشکارا به دل
اشاراتِ پنهانیِ چشمِ تو

هلا توشه‌ ی راهِ دریا دلان
مفاهیمِ توفانیِ چشمِ تو

مرا جذبِ آیینِ آیینه کرد
کراماتِ نورانیِ چشمِ تو

از این پس مریدِ نگاهِ توام
به آیاتِ قرآنیِ چشمِ تو


بشنوید:
چشمانِ سیاه (Dark Eyes) از جیووانی مارادی (Giovanni Marradi)
http://www.4shared.com/mp3/KN0nvWGRce/03_Dark_Eyes.html

آهنگ تاثیرگذار (Sin Excusas Ni Rodeos (Without excuses and straight in the eyes از خولیو ایگلسیاس (Julio Iglesias) خواننده اسپانیایی (که جز پنجاه هنرمند موسیقی best seller تاریخ موسیقی هست) از آلبوم La Carretera-1995 به همراه لیریک اسپانیایی و ترجمه انگلیسی.

دانلود:
http://bumuam.almubox.in/FullAlbumKhareji/Julio%20Iglesias/La%20carretera%20-%201995/07-Sin%20excusas%20ni%20rodeos.mp3

دانلود برخی آلبوم های ایگلسیاس:
http://www.mymihanmusic11.org/1393/07/%D9%81%D9%88%D9%84-%D8%A2%D9%84%D8%A8%D9%88%D9%85-julio-iglesias.html/

لیریک ... دیدن ادامه ›› اسپانیایی و انگلیسی:

Sin Excusas Ni Rodeos
Without excuses and straight in the eyes

***

Hoy que me dices adiós
sin excusas ni rodeos
quiero contarte mi error
de la angustia que da el miedo.

Today, when you say to me “Goodbye”,
without excuses and straight in the eyes,
I want to tell you about my mistake,
which gave me the anxiety that scares me.

***

Ayer me dabas de todo
de gratis y sin reservas
y cómo cambian las cosas
cuando te pasan la cuenta.

Yesterday you used to give me everything,
for free and without conditions,
and how the live changes
when you receive the bill.

***

Ayer me dabas tu vida
y yo jugaba con ella
que necio es haber perdido
tu amor en una ruleta.

Yesterday you used to give me your live
and I was playing with it.
In a foolish way I have lost
your love in a roulette.

***

Ya ves yo sólo disimulaba
porque tú de verdad me importabas,
pensar que me ofrecías el cielo
saber que hoy ya no puedo tenerlo.
Sé que merezco tu adiós,
sin excusas ni rodeos

You see, I was just pretending,
because you were really important to me.
Thinking that you have shown me the heaven
and knowing that I can not longer have it today,
I understand that I deserve your "Goodbye",
without excuses and straight in the eyes.

***

Cuando llamaba a tu casa
me contestabas corriendo
hoy ni siquiera un mensaje
espérame que ya vuelvo.

When I used to call you at home
you were answering me on the run.
Today not even a message
waits for me when I come back.

***

Y para colmo el portátil
ese maldito instrumento
no sabes como me duele,
lo has conectado al silencio.

And on top of that the laptop,
that damn tool,
you don't know how it hurts me,
you have connected it to the silence.

***

Ya ves yo sólo disimulaba
porque tú de verdad me importabas,
pensar que me ofrecías el cielo
saber que hoy ya no puedo tenerlo.
Hoy me merezco tu adiós,
sin excusas ni rodeos.

You see, I was just pretending
because you were really important to me.
Thinking that you have shown me the heaven
and knowing that I can not longer have it now,
today I deserve your "Goodbye",
without excuses and straight in the eyes.

صورتگرِ نقّاشِ چین
رو صورتِ یارم ببین
یا صورتی بَرکِش چنین
یا تَرک کن صورتگری


بشنوید: قصه ی گیسو (تکنوازی سه تار-رامین کاکاوند)
http://s1.picofile.com/file/6674564384/03_Taknavazi_Tar.mp3.html

پیرو بحثی که جناب کلانی و سایر دوستان در مورد حافظ و سعدی داشتند. بنده هم نظراتم رو میارم البته این مطلب نقد نیست و اظهار نظر هست:

در مورد این دو شاعر بزرگ، در محتوا هم غزل هاشون تفاوت داره غزل سعدی بیشتر عاشقانه و جان نثارانه است ولی غزل حافظ موضوعات بیشتری رو پوشش میده از عشق، فلسفه هستی، چگونه زیستن، مسائل دینی، سیاسی و اجتماعی... حافظ جهان بینی ما رو به چالش میکشه:

پیر ما گفت خطا در قلم صنع نرفت/ آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد

جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است/ هزار بار من این نکته ... دیدن ادامه ›› کرده‌ام تحقیق

یا غزلی که از اشعار فلسفی ادبیات ماست:
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند/ در دایره قسمت اوضاع چنین باشد...

یا توصیه هایی که داره:
به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت/ که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

یا انسانیت و عرفانی که در وجودش هست و بروزش میده:
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن/ که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

یا نقد دینی، اجتماعی گاه در لفافه و گاه شجاعانه و بی پرده:
زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نیاز/ تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد/ زاهد ار راه به رندی نبرد معذور است/ عشق کاریست که موقوف هدایت باشد

در واقع دیوان حافظ یک دوره کامل درس زندگی هست. به قول آقای قمشه ای اگر بگن یک دیوان رو همراهتون برای سفر ببرید، آدم دیوان حافظ روانتخاب میکنه. البته سعدی هم خصوصا در قصایدی که برخی هاش واقعا شاهکار هست توصیه و موعظه هایی رو ارائه میده همینطور در گلستان و بوستان:
ایهاالناس جهان جای تن آسانی نیست/ مرد دانا به جهان داشتن ارزانی نیست/ ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند/ بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست

این هم درسته که خیلی ها که دنبال فال حافظ هستند درک درستی از اشعار حافظ و معنای اون ها ندارن. منتها حافظ همه خطی مشی هاش رو در غزل هاش آورده. حافظ رند، فیلسوف و عارف و سعدی یک انسان واقعی و هوشمند و یک عاشق پایدار هست. البته که سعدی هم آدم عارفی بوده که نمونه های دیدگاه مترقی اش در بوستان و گلستان زیاد هست.

در مورد زبانشون هم هرکدوم زیبایی خاص خودش رو داره. یک سادگی همراه با هوشمندی در سعدی هست و یک گیرایی و زیبایی لفظ ومعنا در کلام حافظ. ولی من خودم شخصا از غزلیات حافظ بیشتر لذت می برم.در پایان بخشی از سخنرانی آقای قمشه ای در مورد حافظ رو میارم:

قبل از بسم الله سلام بکنیم به حافظ که نه تنها شناسنامه و هویت فرهنگی و ملی ماست. شناسنامه انسانیت و عهد الهیت ماست. حافظ، حافظ قرآن فقط نبوده. حافظ خیلی چیزها هست... آن لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت/ آن تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ حافظ، حافظِ دستاوردهای میراث ادبی ما هم هست. یعنی هر چه که همه شاعران پیشین گفتند به صورت مینیاتور و در کمترین حجم و زیباترین صورت در حافظ متجلی شده. به زبان شراب و خمخانه و میخانه اگر صحبت کنیم. حافظ همه شراب ها رو خورده و اون لطیفه مستی بخش همه این شراب ها رو از نو پدید آورده بطور یکه مستی همه شراب های پیشین در شراب او هست... واگر لطایف سخن سعدی رو بخاید که گفت: سالها از پی مقصود به جان گردیدیم / یار در خانه و ما گرد جهان گردیدیم/ خود سراپرده قدرش ز مکان بیرون بود/ آنکه ما در طلبش کون و مکان گردیدیم/ باز میبینیم همین معنا چقدر شفاف تر و لطیف تر و یه قدری عمیق تر شده: سالها دل طلب جام جم از ما میکرد/ آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد/ گوهری کز صدف کون و مکان بیرون بود/ طلب از گمشدگان لب دریا میکرد. حافظ حافظ عهد عشقه. حافظ یوسف گمگشته ماست...