برای من و دوستانم مایه شگفتی بود که بشه توی یک متن ایرانی فضای ربع آخر قرن بیستم رو در آمریکای شمالی تا حد قابل قبولی درآورد اون هم با توجه به امکانات محدود و سالن کوچک و بودجه اندک. در هر حال نقطه قوت اجرا فضاسازی خوب اونه. البته تأثیر فیلمهای قدیمی ایرانی هم تا حدودی به چشم میومد بخصوص در پایان بندی اثر. به هر حال کار آبرومندی بود که نویدبخش آینده‌ای درخشان داره و مطمئنم اگه همین متن با بودجه و امکانات بهتر و در سالن مناسبتر و البته با اندکی حک و اصلاح اجرا بشه، یک اثر ماندگار خواهد بود.
و در نهایت اینکه عموفرهاد عزیز، انرژی بسیار مثبتی از کارتون گرفتم؛ به تو و همکاران گرامیت خداقوت می‌گم و دستت رو بگرمی می‌فشارم، دیدارت برای من مایه افتخار بود.