امشب به تماشای این نمایش نشستم
موضوعش جالب بود به نظرم
ولی اینکه وقت پرت خیلی داشت
نمیدونم شاید حرفم درست نباشه ولی اینکه یه نفر بازیگر جلوت نشسته داره با تبلت بازی میکنه اونم برا چند دقیقه برا من زیاد جالب نبود. همینطور ترک کردن همزمان هر دو بازیگر اول نمایش هم میتونست طور دیگه ای جلوی تماشاچی بازی بشه.
و اینکه آخرش منتظر بودیم بیان جلو سن ببینیمشون که اصن انگار نه انگار.
از فضای صحنه هم بخوبی استفاده نشده بود.
همونطور که گفتم از موضوع نمایش خوشم اومد. عشق اول و دوم و چندم و زندگی با یکی ازینا و فکر کردن به دیگری موضوع تازه ای نیست ولی همواره حواشی و جذابیت های خودش رو داشته. من خودم خیلی به فکر فرو رفتم. خودم رو جای هر سه تا بازیگر قرار دادم و عکس العمل های احتمالی خودم رو با اون چه که در تماشاخانه ارغنون دیدم رو مقایسه کردم. واقعا چالش اخلاقی خیلی پیچیده ای هست این موضوع.
در آخر به این گروه جوان خدا قوت میگم و امیدوارم شاهد پیشرفتشون باشم.