خداوندا.......

از آن روزی که ، آدم آفریدی !

هم از روحِ خودت ، در او د مید ی !

وَ زان ، ته ما نده ها یِ ، خاکِ آ د م ،

برا یش جفت و همسر ، آ فرید ی !

به آنها لطفِ خود ، کامل نموده .

سپس هابیل و قابیل آفریدی !

دو فرزندِ َخسِ نا ... دیدن ادامه ›› مهربان را ،

یکی را بعدِ د یگر آفرید ی !

ستم ها شد روا ، بر جا نِ مرد م .

شکم آ لوده شد ! از سیب و گندم .

قرارت چون نبوده ! قوتِ مرد م .

گُنه پشتِ گُنه آ مد ، چه ها کرد ؟!

براد ر از براد ر را ، جدا کرد .

درونِ هر دِلی ، شیطان رها شد !

پس از آن در زمین ، بس فتنه ها شد .

اگر شیطا ن نمی آمد ، چه میشد ؟

اگر او را ، تو می کشتی ، چه میشد ؟

مگر روزی که ، ا نسا ن آ فرید ی ؟

به دِلگر می ، زِ شیطا ن آ فرید ی ؟

تو کردی لطفِ خود ، بر بنده کامل .

اگر چه ما همه ، گشتیم جاهل !

تو د ا د ی عقل ، ما عا قل نگشتیم !

وَ زین نعمت ، چه بی حاصل ، گذشتیم !

خدا و ند ا تو د ا د ی ! آنچه خواهی .

ولی شیطا ن ، به جا نها ، عرضه کردی !!!،