"وقتی سوسک ها به خانه هجوم می آورند "

چهارشنبه فیلمی ست که در محتوی داستانی و با رویکرد ِپرداخت به سیستم مردسالاری موجود درجامعه و ستم کشی زنان با بهره گیری از سوژه ای چند بُعدی قابل توجه ست
فیلمنامه با حفظ محوریت اصلی یعنی قصاص و بخشش و قوانین آن ، اما با مهارتی خاص متمرکز بر تظلمی ست که بر زنان این سرزمین روا داشته میشود همچون خانه ای مورد هجوم سوسک ها که رخنه در زیر و بم ترین جای خانه دارند و وحشت تجاوز به امنیت خانه را پیش میکشند
خانه ی سوسک زده جامعه ایست که مسموم از تفکرات تبعیضانه و مرد سالاری که هر دوجنس زن ومرد را پایمال میکند والبته بیشترین قربانیان آن زنانند
آنجا که زنی بدلیل نازایی پس از ده سال زندگی مشترک از طرف شوهر به منزل پدر فرستاده میشود و باروری عامل ارزش و قبول وکارکرد زن است ونه هویت ِجنسیتی او وحتی عاملیت تولید نسل اوست که مورد احترام ست وجز این باید طرد و منزوی و سرکوب ... دیدن ادامه ›› شود ...
از سوی دیگر همین بارداری گناه و خطایی محسوب میشود که زن را خطاکاری نابخشودنی جلوه دهد حتی اگر باهمسر قانونی اش باشد اما در محدوده ی زمانی که عرف آنرا نمیپسندد گویی مقصرهمیشگی و تمام اوست نه هیچ کس دیگر
اینجاست که جامعه نه براساس ارزشمندی اصالت هر مفهوم بلکه مبتنی بر معنا سازی ِعرفی و فرهنگی ِساخته شده از نگاه سیستم ِمردمحور هویت میگیرد
وزنی که شوهرش محکوم به اعدام ست برای بخشش چنان خودرا ملتمسانه حقیر و خار میکند که گویی او نیز قرار ست با شوهر به دار آویخته شود وقتی میداند دراین جامعه "بی مرد بودن" درد ِفاجعه باری ست برای زن که تحت فشارها و له شدگی های قدرتمدار مردانه قرار خواهد گرفت
فیلم با عروسی عامل ِپیوند و شادی دوجنس برابری و عدالت ِلازمه ی آن آغاز میشود و در سکانس آخر به عروسی ختم میشود که واقعیت ِاین برابری را در طول 90 دقیقه در فیلم به تصویر کشیده است
بازیهای ِقابل قبول بخصوص بازیگر نقش طاهر منتقل کننده ی احساس ِلازمه در قرارگیری موقعیت ها برای مخاطب ست اگرچه سلیم( شهاب حسینی) در قالب های تکراری دیده میشود
داستان بخوبی پیش میرود و به آخر میرسد نقش مردهای این داستان بروزی از حرکت مکانیکی ِآنها در دایره یست که نظام قدرتمدار برتر بر آنها تحمیل کرده و حتی ناخواسته چرخ های آنرا میچرخانند
آنچه مهم ست این ست که خانه سم زده میشود و فریاد ِرنج ِ زنان ِاین جامعه درچهارشنبه ،لرزاننده ی پایه های قدرتی ست که تا صباحی دیگر با رشد فهم عمومی قادر به ادامه ی این تبعیض های ِناعادلانه نخواهد بود
سپاس از سروش محمدزاده برای ساخت و تصویرسازی این اجحاف و سلطه جویی که تلنگر خوبی ست برای جامعه ی کنونی ..


نیلوفرثانی
11فروردین95