در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | علی سیمایی: بیان یک ناراحتی طولانی مدت... این روزها اوضاع تئاتر به شدت نابسامان
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:24:26
بیان یک ناراحتی طولانی مدت...
این روزها اوضاع تئاتر به شدت نابسامان گزارش میشه انقدر طوفانی که دیگه باید یه فکری براش کرد... استارت این اتفاق از نظر من با باز شدن تماشاخانه های متعدد بود که این امکان فراهم شد تا هر کسی که میخواد نمایش اجرا کنه خیلی راحت بتونه به صحنه بره.. تماشاخانه ها که اغلب به درامد مالی خود تنها فکر کردند که دور از انتظار هم نیست و به هر گروهی اجازه نمایش دادند و این اعتماد به نفس گروه های نمایشی رو هم افزایش داد که با جدیت به سوی اجرا پیش برن در این بین تعدادی که واقعا باید دیده میشدن و این فرصت خوب به کمک انها امد اما تعداد زیادی بدون داشتن حداقل ها به سوی اجرا رفتن و هم به خودشون ضربه زدن هم به تئاتر.. اولین ضربه رو به خود زدن که وقتی شروع به اجرا میشه و کلی هزینه که صرف شده میبینن تماشاچی نمیاد و شروع میکنن به نالیدن که چرا حمایت و.. نمیشه در حالی که هر چیزی قواعدی داره اما ضربه اصلی به تئاتر زدن از طرفی تماشاچی ها با انبوه نمایش ها روبه رو شدن و با قیمت های بالای بلیط قطعا به سمت انتخاب تعداد اندک برای دیدن در این میان نمایش های گروه های حرفه ای رو هم بهش اضافه کنیم.. از طرفی دیگر وقتی تعداد زیاد میشه و کاربر دیگه اعتماد نمیکنه به انتخاب یک نمایش برای دیدن. از طرفی دیدن بعضی از نمایش ها که از حداقل هم برخوردار نیستن اون اعتماد نصفه نیمه رو هم از تماشاچی میگیره .

اما ضعف های اجرا اغلب در ساعت های نامناسب اجرا میشن و قیمت بالای بلیط تئاتر که اکثرا بالا انتخاب میشن و بعد هی تخفیف فلان و فلان بهش اضافه میشه بلکه دو نفر تماشاچی جذب کنه و در حالی که قسمت اصلی تبلیغ این روزها یعنی تبلیغات مجازی رو نادیده گرفته و فک میکنن که وظیفه تماشاچی که بگرده و گروه ... دیدن ادامه ›› ما که بسیار هم خفنیم رو پیدا کنه و بیاد ببینه.. البته همون نداشتن حداقل ها یکی اش نداشتن هزینه کافی برای انجام و اجرای یک نمایش و...
همه این ها و خیلی چیزهای دیگر ضربه بدی رو وارد کرده به تئاتر و داره از روش رد میشه کافی به صفحه چند نمایش برید و ببینید که اغلب صندلی های حتی فردای نمایش ها نیز خالی است.
ای کاش یکی بیاد یه مدیریتی بکنه که این تئاتر از این وضع اسفناک که نمایش ها یکی پس از دیگری به دلیل عدم تماشاچی در ابتدا راه تعطیل میشن و یا در انتها دخل و خرج اصل با هم تناسب نداره نجات بده..
این ها درد دل تا حدودی چون ما هم اهل تئاتریم و از دیدن این وضع واقعا ناراحت میشیم (و البته نظر شخصی یک علاقه مند بی سواد تئاتر)..

علی عزیز با قسمت عمده نوشتت موافقم اما این زیاد شدن تماشاخانه ها و اجراها می تونه خیلی هم بد نباشه اگه ازین زاویه بهش نگاه کنیم:
دقیقا مثل زیاد شدن تعداد دانشگاه ها و پذیرش دانشجو می مونه. همه الان می تونن دانشگاه قبول شن حتی صندلی خالی وجود داره توی دانشگاه ها و در واقع تعداد دانشجو کم شده چون پیک دهه شصتی ها رد شده. پس حالا رقابت بر سر کیفیت دانشگاه خواهد بود. هرچند الان قبول شدن توی دانشگاه تهران یا صنعتی شریف خیلی خیلی راحت تر از دهه 70 و 80 هست.

حالا تاتر هم همین طوره. زیاد شدن اجراها و تماشاخانه ها منجر به انتخاب تاتربین ها می شه که خودت هم به درستی بهش اشاره کردی و در بلند مدت عملا تماشاخانه ها و اجراهای بی کیفیت حذف خواهند شو همون طور که الان خیلی از دانشگاه های درجه 3 حذف شدند یا به اون سمت حرکت کردند.
۰۶ مرداد ۱۳۹۵
الهه جان با نظرت موافقم اما همین الان هم فک کنم رسیدیم به اخرش.. واقعا دیگه از این بدتر هم مگه میشه.. جوری شده که اغلب فقط نمایش های دانشجویی تماشاچی ندارن چون هیچ کس نه میشناسه نه بهشون اعتماد میکنه.. هر روز هم به تعداد نمایش های دانشجویی اضافه میشه .. نمیدونم منم از طرفی خوشحالم که فرصت بیشتری بهشون داده شده ولی.. :(

اقای فدائی من هم امیدوارم به جای اینکه فقط یه گروهی باشه که بگه اجرای شما اشکال منشوری هست یا نه :دی بیاد کیفیت نمایش ها رو هم بسنجه البته اینم کار سختیه چون بعدش هر کی رد بشه میگن ما عالی بودیم با ما مشکل داشتن ردمون کردن و باز داستان های جدید.. !!! خلاصه ایشالله یه سروسامونی بگیره..:)
۰۶ مرداد ۱۳۹۵
شاید اگه با سوبسید آدما رو عادت بدن به تیاتر دیدن و فرهنگشو دوباره راه بندازن، بعد کم کم سوبسیدو بردارن بشه یه کارایی کرد. ولی کو بودجه، کو انگیزه برا راه انداختن یه حرکت!
۰۶ مرداد ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید