دیشب آخرین اجراى این نمایش رو دیدم. نقطه قوت نمایش بازیها بود مخصوصاً بازى عالى خانم قربانیان که قبلا در نمایش آوریل ١٩١٢ اجراى ایشون رو دیده بودم. در کل نمایش جالبى بود از نظر شیوه روایت، طراحى لباسها و گریم. مشکلى که من داشتم عدم آشنایى با داستان ادیپ بود (فقط کلیات داستان رو میدونستم) که این دنبال کردن خط داستان رو برام سخت میکرد.
خسته نباشید میگم به کل گروه خصوصاً آقاى هدایتى و خانم قربانیان.