دو نکته درباره این نمایش به ذهنم می رسد: اینکه شب گذشته، در حین اجرای نمایش و پس از آن، به عظمت هنر جناب پیروزفز پی بردم. ایشون از هوش، مهارت و ظرفیت های قابل توجهی در این زمینه برخوردارن و به این وسیله براشون آرزوی سلامتی دارم تا اجراهای بیشتری از ایشون ببینیم.
نکته دیگر نمایشنامه بود که بی اختیار منو یاد چخوف می انداخت. داستانی در زندگی روزمره ادمی درباره حس ها و مشکلات عادی اما گاها عمیق.