اول سلام و خسته نباشید به گروه.
دوم اینکه به عنوان یه مخاطب عادی که تئاتر زیاد میبینم، این نمایش دو تا مشکل اساسی داره. اول اینکه یه کم خودشو روشنفکرتر از مخاطب میدونه و خب این کمی اذیت میکنه. برای هر مخاطبی وقایع تمرین جذابه، اما نه وقتی میدونه ساختگیه. و اینکه میدونه این حرافی ها و پیچیدگی در کل میخواد موضوع حذف بازیگر رو به همراه داشته باشه. من تئاتر کامنت رو هم دیدم. و به نظرم اونجا درست تر بود. اما واقعا به نظرم این موضوع چندان برای مخاطب جذاب نیست. شاید اگه در فرم به مستند نزدیکتر میشد یا مثلا فیلم مستند بود تاثیر میزاشت. ولی اینجا به یه کار کسل کننده و البته شلم شوربا تبدیل شده. و بعدش اینکه منو به شدت یاد هویت پروانه های مرده انداخت که البته اون یه کار دانشجویی خوب بود. ولی اینجا به نظرم همین شناخته شدن بازیگرهای چهره، خودش باعث این فاصله شده.
سوم اینکه تماشاخانه پالیز اصلا حس خوبی به آدم نمیده.
و چهارم اینکه گاهی وقتها حس میکنم عدم استفاده از صحنه و نور در بعضی از کارها دیگه نه معنای بی چیزی میده، نه معنی دیگه ای. و صرفا شده یه فیگور که در تئاتر زیاد دیده میشه. شاید هم به مسائل مالی مرتبط باشه.
من صرفا نظر شخصی خودم و خانومم رو گفتم. و شاید دیگران قبول نداشته باشن. ممنون