سالن ناظرزاده برای من همواره با خاطره تماشای نمایش های دلنشین و قوی همراه بوده. فاوست ++ ارزش یک بار دیدن را کاملا دارد. داستانی شسته رفته که از میانه راه هموارتر هم می شود.بازی هایی نه تکان دهنده ولی حرفه ای و بجا. خصوصا رویا بختیاری. و وحید آقاپور با آن صدای خسته منحصر به فردش. اما در مورد مریم افشار نه نقشش و اکت‌هایش را درک کردم و نه بازی‌اش را پسندیدم. از ایده اسکرین بازیگرانی که پشتشان به ماست روی پرده چندان خوشم نیامد. شاید چون آنلاین نبود و بعضی جاها سینک نبودن تصویر با صدا آزارم می داد.