امتیاز:۱۰ از 10
فیلم از دقیقه ۲ شروع می‌شود(چند تا فیلم ایرانی اینجوری سراغ دارید؟) و تا آخر از نفس نمی‌افتد
از پایان باز هم خبری نیست
به سختی می‌توان سکانسی پیدا کرد که قابل حذف باشد
پر از سکانس‌های دونفره معرکه است که اوجشان سکانس نوید و همسرش در حیاط منزله و نقطه پایانش سکانس هدیه تهرانی و امیر آقایی
فیلمی درونگرا که حول و حوش حادثه پیش می‌رود و تنها عیبش به نظرم انتخاب بازیگرانش است که عمدتا برونگرا هستند. از امیر آقایی و نوید تا هدیه تهرانی
جلیلوند دارد مهندس فیلمنامه می‌شود. مهندسین قبلی اصغر فرهادی و پرویز شهبازی بودند.