تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندSB > com/org | (HTTPS) localhost : 06:29:25
شنگول یعنی کیه داره در میزنه؟
اگه در رو باز نکنیم کسی که پشت در مونده عصبانی میشه وقتی اومد تو همه ما رو یه لقمه خام میکنه
.
.
.
مامان بزی اون بیرون خطرناکه؟
خطــــر ؟؟؟ ما خودِ خطریم
.
این داستان: شنگول، منگول و حبه انگور و آزمایش روانی استنفورد
مکث ابتدایی داستان بسیار به جا و هوشمندانه بود و دقیقا زمانی که حضار ... دیدن ادامه ›› شروع به شوخی و تمسخر می کنند یکباره بند دل همه پاره می شود و بسیاری از حضار با صدای بلند گفتند: ترســیدم!!! و همه همان حس شنگول و منگول و حبه انگور را تجربه کردند.
داستان با ریتمی دلنشین پیش می رود و مطابق معمول کارهای محمد مساوات بازیها در یک سطح و بدون تلاش برای جلب توجه از طرف بازیگری خاص و در خدمت روایت داستان اجرا می شود. نمایشنامه با رویکردی خلاقانه به بیان خشونت خفته در اشخاص همچون آزمایش روانی استنفورد می پردازد و لایه یه لایه به زیبایی واکاوی می کند و پیش میرود. مشکل اساسی داستان این است که برای یک نمایش 60 دقیقه ای بسیار زیاد است ولی برای نمایش 100 دقیقه ای کم. به خاطر همین صحنه سوگ .... قدری کش دار و خسته کننده می شود و فینال داستان هم همچنین قدری طولانی و تکراری می شود. اما در مجموع شما با نمایشی مملو از حرف های تامل برانگیز روبرو هستید که خلاقانه به تصویر کشیده می شود. تصویر موجوداتی به ظاهر بی آزار و بی دفاع که فرق آنها با خونخواران صرفا بیدار نشدن دیو خشونت درونشان است که اگر بیدار شوند آنها را تبدیل به زامبی هایی می کنند که از درندگان بسیار خطرناک تر هستند چرا که درندگان صادقانه شکم پاره می کنند و اینان برای کار خود عذر و بهانه و توجیه می تراشند. ( شما نباید برادر خودتون رو بخورید....... اون دیگه زنده نیست که درد بکشه !!!!!!!). نظیر این اتفاق در دنیا و تاریخ بارها و به شکل های مختلف دیده شده است. همانطور که زمانی که دیکتاتوری خونریز سقوط می کند مردمان آن سرزمین صحنه هایی خلق می کنند که جنایت های دیکتاتور ساقط شده همچون بازی کودکانه می نماید و مردم خونریز چه شعار ها که سر نداده و توجیهاتی که نمی تراشند.
خطــــــــــــــــــــــر ؟؟؟؟
ما خودِ خطریم.
اگه در رو باز نکنیم کسی که پشت در مونده عصبانی میشه وقتی اومد تو همه ما رو یه لقمه خام میکنه
.
.
.
مامان بزی اون بیرون خطرناکه؟
خطــــر ؟؟؟ ما خودِ خطریم
.
این داستان: شنگول، منگول و حبه انگور و آزمایش روانی استنفورد
مکث ابتدایی داستان بسیار به جا و هوشمندانه بود و دقیقا زمانی که حضار ... دیدن ادامه ›› شروع به شوخی و تمسخر می کنند یکباره بند دل همه پاره می شود و بسیاری از حضار با صدای بلند گفتند: ترســیدم!!! و همه همان حس شنگول و منگول و حبه انگور را تجربه کردند.
داستان با ریتمی دلنشین پیش می رود و مطابق معمول کارهای محمد مساوات بازیها در یک سطح و بدون تلاش برای جلب توجه از طرف بازیگری خاص و در خدمت روایت داستان اجرا می شود. نمایشنامه با رویکردی خلاقانه به بیان خشونت خفته در اشخاص همچون آزمایش روانی استنفورد می پردازد و لایه یه لایه به زیبایی واکاوی می کند و پیش میرود. مشکل اساسی داستان این است که برای یک نمایش 60 دقیقه ای بسیار زیاد است ولی برای نمایش 100 دقیقه ای کم. به خاطر همین صحنه سوگ .... قدری کش دار و خسته کننده می شود و فینال داستان هم همچنین قدری طولانی و تکراری می شود. اما در مجموع شما با نمایشی مملو از حرف های تامل برانگیز روبرو هستید که خلاقانه به تصویر کشیده می شود. تصویر موجوداتی به ظاهر بی آزار و بی دفاع که فرق آنها با خونخواران صرفا بیدار نشدن دیو خشونت درونشان است که اگر بیدار شوند آنها را تبدیل به زامبی هایی می کنند که از درندگان بسیار خطرناک تر هستند چرا که درندگان صادقانه شکم پاره می کنند و اینان برای کار خود عذر و بهانه و توجیه می تراشند. ( شما نباید برادر خودتون رو بخورید....... اون دیگه زنده نیست که درد بکشه !!!!!!!). نظیر این اتفاق در دنیا و تاریخ بارها و به شکل های مختلف دیده شده است. همانطور که زمانی که دیکتاتوری خونریز سقوط می کند مردمان آن سرزمین صحنه هایی خلق می کنند که جنایت های دیکتاتور ساقط شده همچون بازی کودکانه می نماید و مردم خونریز چه شعار ها که سر نداده و توجیهاتی که نمی تراشند.
خطــــــــــــــــــــــر ؟؟؟؟
ما خودِ خطریم.
لیلا شکاری (leilashekari)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۳ بهمن ۱۳۹۴
نقد به جایی بود .ممنون
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶
دوست‌دارم
پاسخ
با تمامی مواردی که در نقدتون مطرح کردید موافقم و به خصوص فکر می کنم اگر زمان نمایش در دو قسمتی که شما ذکر کردید کوتاهتر بشه، ریتم و حس نمایش بیشتر از شکل فعلی حفظ خواهد شد.
پی نوشت: شاید نویسنده و کارگردان نمایش در نظر داشتن با طولانی تر کردن این قسمت ها فرصت تامل بیشتری به تماشاگران بدن ولی به نظر میرسه تاثیری که مد نظرشون بوده گذاشته نشده. به خصوص اینکه ساعت اجرا 8 شب هستش و گاهی اجرا با تاخیر هم شروع میشه و در این حالت بعضی دوستان نگران ساعت تمام شدن نمایش هم هستن. :)
پی نوشت: شاید نویسنده و کارگردان نمایش در نظر داشتن با طولانی تر کردن این قسمت ها فرصت تامل بیشتری به تماشاگران بدن ولی به نظر میرسه تاثیری که مد نظرشون بوده گذاشته نشده. به خصوص اینکه ساعت اجرا 8 شب هستش و گاهی اجرا با تاخیر هم شروع میشه و در این حالت بعضی دوستان نگران ساعت تمام شدن نمایش هم هستن. :)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۳۰ برنامه
+۹,۰۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
