یک نمایش در مورد حسرت ها و آرزوهایی که یک عمر همراه آدم میمونن. آرزوهایی که قضاوتها و تعصبات بقیه یا تضادهای شخصیتی خودت یا مجموعه اینها مانع رسیدن بهشون میشه و هیچ وقت هم نمیتونی از چنگال اون رویاهای به سرانجام نرسیده و مسائل مرتبط باهاش خلاص بشی.
در اینجا تضاد بین خواننده بودن و خواندن تعزیه مطرح شده بود و نظرهای عده ای که به راحتی در مورد باورهای بقیه قضاوت میکنن و اجازه همراهی آدم های متفاوت رو نمیدن.
این کار تم مذهبی داشت اما موضوعش میتونه در مورد شرایط بسیار دیگه ای صدق کنه. کسانی که به خاطر تیپ خانواده، شرایط مالی خانواده و یا حرف مردم و ... از انتخاب رشته، کار، ازدواج و علاقه ای که داشتن گذشتن یا رهاش کردن.
این روزها هر کار مذهبی شائبه حکومتی بودن داره ولی به نظرم مسئله این نمایش بیشتر خود ما، قضاوتها و افراط و تفریط هامون بود که میتونه یک عمر از رویای آدما براشون سلول شخصی بسازه. "شاید" اگر پیش از اینها این کار اجرا رفته بود، کامنتها انقدر بی رحمانه نبود.
انتخاب سالن کوچکتر میتونست مسئله بلیط های خارج از روال رو حل کنه چون شبی که من حضور داشتم تعداد افراد غیرسازمانی به اندازه سالن های متوسط بود، ممکنه به دلیل بخش تعزیه ترجیح دادن سالن بزرگی رو انتخاب کنند.
بازیهای آقایان تفتی و نوروزی حس و حال قوی داشت.

سلام
ساعت نماش ۹ شب و طول مدت نمایش تقریبا ۲ ساعت و نیم؟!
اونم در نیمه دوم سال و شرایط فعلی؟

سلام
آیا برای یکشنبه 13 شهریور ماه اجرا نخواهید داشت؟

با سلام
به نظرم استفاده از سه بازیگر در نقش ملکتاج برای نشون دادن وقایع داستان ایده جالبی بود و حس و حال و تغییرات این شخصیت رو از دختری پرشروشور به زنی خسته و غمگین به خوبی نشون میداد.
و شاید اگر در بخش هائی که مربوط به گذشته میشد حامد کمیلی هم با قامت راست و حال و هوای یک جوان نقشش رو بازی میکرد، این ترکیب جالبتر هم میشد.

با سلام
آیا با توجه به شرایط فعلی (بیماری کرونا)، نمایش این هفته اجرا خواهد داشت؟

سلام
احیانا زمان پایان اجرا ۳۱ مرداد نبود؟
: (

یعنی گروه اجرا قصد ندارن حتی یک اجرای ویژه برای کسانی که نمیتونن ساعت ۲۲:۳۰ برای دیدن اجرا بیان، بذارن؟
: ((

کاش بالاخره یه روزی ستاره های تیوال پنج تایی بشن تا منصفانه تر بشه به نمایشها امتیاز داد. یکی دو کار آخری که دیدم نه عالی و کامل بودن که سه ستاره بدم و نه مثل بعضی نمایشها متوسط که دو ستاره رو انتخاب کنم.
⁦: (

با سلام
چرا در بعضی بازه های زمانی تئاترهایی که واقعا دوست داشته باشی ببینی یا به واسطه کارگردان یا بازیگرا برات مهم هستن، محدوده
ولی در بعضی بازه های زمانی دیگه اونقدر تعدادشون زیاده که نمیدونی چه طور برنامه ریزی کنی تا بتونی حداقل بیشترشون رو ببینی؟!
(جدا از هزینه که مسئله مهمی هم هست)
کاش متولیان امر یا حداقل خود سالن ها به این موضوع توجه بیشتری می کردند چون مطمئنا این مسئله روی فروش مناسب و مداوم چرخه تئاتر در طول سال هم تاثیرگذار است.