نقطه قوت نمایش، بازی های خوب مخصوصا بازی علی شادمان و شیدا خلیق در صحنه آخر و همینطور دکور و نحوه تغییر اون بود.
متاسفانه نتونستم با داستان و شخصیت ها ارتباط برقرار کنم. به نظرم رازآلود بودن داستان، به انداره کافی پرداخته نشده بود و میشد بعد از روشن شدن رازها، مفاهیم عمیقتری منتقل بشه تا صرفا شباهت صحنه قتل.
خسته نباشید میگم به گروه و براشون آرزوی موفقیت دارم