رعدوبرق‌ها داستان را روایت می‌کنند ، جادوگرها از مرگ می‌گویند ، مکبث از کشتن و لیدی مکبث از ‏وحشت زار می‌زند ؛ شاه مغلوب گشته‌یِ این اثرِ درخشان است . ‏
این نمایش توسط کارگردانی جوان ، توانا و خوش ایده ساخته شده و از حجمی برخوردار است که اگر ‏گروه را نمی‌شناختم حتمن می‌گفتم پشت این گروه سرمایه‌گذاری شده است در حالی که این طور نیست ‏و جوان‌هایی دست به دست هم اثری را خلق کرده‌ند که در سطح بسیار بالایی از دیگر آثار هم دوره‌ش ‏قرار می‌گیرد ، به نسبتی که می‌شود شمرد : اولین اثر رسمی آقای "رضا موسوی" ست بعد از سال‌ها ‏حضور در تئاتر ، بازی‌گرانی در این اثر بازی می‌کنند که دانش‌جوهای لیسانس هستند یا به تازه‌گی فراغ ‏التحصیل شده‌ند (یاد در هم‌این سطح)، گروه موسیقی‌یی نمایش را هدایت می‌کند که نامی آشنا در تئاتر ‏ندارند (یا من نشنیده‌م) و طراحی صحنه و میمیک و لباس توسط دانش‌آموخته‌گان هنرجویی انجام شده ‏که هر کدام را می‌شود به طور تخصصی بررسی کرد که من تنها در این مقال می‌نویسم : با ارائه‌ی چنین ‏اثر فاخری آینده‌ی درخشانی را به تئاتر ارائه خواهند کرد .‏
روزی این نمایش را ببینید که آمادگی انرژی گرفتن را داشته باشید ، حتا از مُردن . "رضا موسوی" در ‏گروه آو تجاربی را انجام داده است که هر کدام را می‌شود یک نقطه‌ی اوج در نظر گرفت و پله‌هایی که ‏طی کرده و نیز صد البته که افکار ورزشی و هنر او ، کارگردانی دارای طرح و نظر به‌وجود آورده و امروز ‏اجرای این نمایش مخاطب را به زیبایی یک هنر خیره می‌کند .‏
می‌بایست "رضا موسوی" را آینده‌دار یک شیوه از دل شیوه‌ی نمایشی گارجنیدیزه-آو تلقی کرد ، او که ‏دوره‌هایی را در روستایی در لهستان ... دیدن ادامه ›› دیده ، این نمایش را به نحوی اجرا می‌کند که آبستن اتفاقی نو باید ‏دانست ، خیره کردن تماشاگر در صحنه‌گردانی ، در موسیقی ، در آواز ، در حرکت و در رزم ؛ بزمی که ‏این نمایش به پا می‌کند فارغ از موضوع که خود پر از اتفاق است در مکبث شکسپیر ، تماشاگر را می‌برد ‏در یک جنگل پر از حادثه و باید شش دنگ اثر را پی به‌گیری تا خارج نشوی از روایت ، چون پرش‌های ‏موفق نمایشی این تئاتر در عین همبسته‌گی ، جاذبه‌یی ایجاد کرده که با توجه به نوع روایت‌گری سبک ‏می‌تواند تنها برای تماشاگر بار موسیقیایی و حرکتی (نمایشی) داشته باشد تا بار داستانی .‏
می‌مُرد پادشاه و سپس همه اطرافیان او و لیدی مکبث و مکبث ؟ در این نمایش موضوع این نیست و ‏موضوع آن چیزی ست که شاهکار "مکبث" شکسپیر را رنگ زده و آینده‌نگری جادوگرها ؛ این اثر مطابق ‏با سبک روایت‌گری نمایش از آن سمتی باید دید که جادو‌گرها چه دیده‌ند و برای کشف آن باید انرژی ‏داشت تا پای این اثر نشست ، آن چیزی که من نه‌داشتم اما خود اثر از شروع به من داد و هر بار که ‏رعدوبرق می‌زد بیش‌تر می‌شد . ‏