من هر دو نسخه رو دیدم ، هم نسخه قانونی سانسور شده و هم نسخه یوتیوبی غیر سانسور شده . در هر دو حالت فیلمی به شدت نازل و دم دستی از هر جهت . کارگردانی اثر در حد کمدی های درجه دوم تلویزیونی . فیلمنامه ای که به هیچ منطقی پای بند نیست ( حتی منطق خود ساخته اش ) ، همه چیز بر حسب اتفاقات بی حساب و کتاب رخ می دهد و عملا بروز هر اتفاقی در آن ممکن است . شوخی های فیلم هم متاسفانه جز در چند لحظه بامزه نیستند . جمعی از بازیگر های رنگارنگ و اسمی طنز تلویزیون و سیما که رسما جلوی دوربین بی هیچ کارکرد و اثری در پیشبرد داستان ول داده شده اند . مهمترین رابطه فیلم بین سهیلی و مهدوی هم آنقد مضحک و دم دستی تصویر می شود و به پیش می رود که جای هیچ حرفی باقی نمی ماند .
این فیلم نتیجه گردهمایی جمعی از جماعت کاربلد و حرفه ای سینماست ( توحیدی ، حقیقی ، آییش ، بایگان ، سهیلی ، صمدی ، انصاری ) که کار خودشان را ابدا جدی نگرفته اند و به استاندارد های یک کمدی خوش سر و شکل بامزه بفروش هم پای بند نبوده و فقط بفروش آخرش را لحاظ کرده اند .
یک شکست مطلق برای مانی حقیقی خوش فکر مستعد پر مدعای سهل انگار !

آقای فتحیان...شما توقعاتی دارین که متناسب با به فیلم کمدی-رمانتیک سرگرم کننده مخصوص مخاطب عام نیست...اتفاقا در کلاس مخصوص خودش(طبعا نباید با فروشنده یا اژدها یا حتی قلب اتمی مقایسه بشه) موفق هست...در هالیوود الان چندین سال هست که در بهترین کمدیها بار اصلی خنده زایی! بر عهده دیالوگها و شوخیهای اروتیک هست(که البته کوچکترین ایرادی نداره) و طبعا ساخت چنان فیلمی ساده تر هست اما توآلبالو کلیت موضوع و وضعیت رخ داده و تیپ هایی که مقابل هم قرار گرفتن به شوخیا شکل میدن.... برای اثبات موفقیت نسبی آلبالو میشه باین واقعیت اشاره کرد هالیوود کمدیهایی که ویژگی های مورد اشاره شما رو داشته باشن هر چن سال یبار ساخته میشن و اتفاق محسوب میشن (اگر مخالفین اسم پنج تا از کمدیهای بامزه 2016 رو بگید)...بگذریم که در کمدی-رمانتیک سالهاست فیلمی ساخته نشده که ملت رو بارها به قهقهه وادار کنه....نهایتا تاکید میکنم البالو یه فیلم صرفا سرگرم کننده خنده دار و بدون ادعاست و درین چارچوب موفق هست.... اما اگر دنبال ارزشهای سینمایی اعتراض بوضع موجود طرح سوال و... باشیم در سایر فیلمها من جمله هنروتجربه ایها باید دنبالشون بود و اونها رو با چنین معیارهایی قضاوت کرد.....از صدقه سر البالو وسایر کمدیهاست که سینماها ورشکسته نمیشن و...و...و...و امکان ساخت اثار ارزشمندی که بشه بارها دیدشونو باشون زندگی کرد بوجود میاد